Artysta plastyk: malarz, grafik; architekt wnętrz; projektant mebli; nauczyciel; rzeczoznawca w specjalności: ocena dzieł sztuki współczesnej.

Taduesz Kaczmarek przyszedł na świat 30 sierpnia 1937 r. w Kaliszu. Podczas Drugiej Wojny Światowej jego ojciec po kampanii wrześniowej został jeńcem wojennym. Po pewnym czasie skierowano go do pracy przymusowej jako kowala w kuźni w Prusach Wschodnich. Wówczas jego żona a matka Tadeusza dołączyła do męża. Chciała zabrać ze sobą dziecko, jednak Tadeusza zabrano do Kinderlager (Obóz Dziecka) na terenie Niemiec. Z obozu tego został Tadeusz wywieziony (w pojemniku na obierki ziemniaczane) przez niemiecką rodzinę o nazwisku Adler Tadeusz został przysposobiony jako wnuczek (w miejsce tragicznie zmarłego wnuczka biologicznego) pani Adler Do końca swojego życia Tadeusz bardzo ciepło wspominał babcię Adler nazywając ją Oma Adler.

W 1945 r. rodzina połączyła się. Następne lata dzieciństwa i lata szkolne spędził w Kaliszu. Będąc uczniem drugiej klasy Liceum Ogólnokształcącego w Kaliszu musiał przerwać naukę z powodu ciężkiej choroby matki. Trudna sytuacja materialna zmusiła go do podjęcia pracy zarobkowej jako ślusarz w Metalowo-Chemicznej Spółdzielni Pracy "Metalwag" w Kaliszu (01.09.1952–28.02.1954). Następnie pracował w Kaliskiej Spółdzielni Rękodzieła Artystycznego (01.03.1954–18.09.1955). Jego zdolności plastyczne zwróciły uwagę pracowników i postanowili wysłać Tadeusza na naukę do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku Białej. Absolwentem tego liceum został w 1959 r.

1 pażdziernika 1959 r. podjął sześcioletnie studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, na Wydziale Architektury Wnętrz. Po czwartym roku studiów był najlepszym studentem roku i Dziekan Wydziału poinformował go, że otrzyma stypendium rektorskie. Jednakże po wakacjach dostał wiadomość, że obiecane mu stypendium przyznano innemu studentowi z niższymi wynikami nauki, który w międzyczasie wstąpił w szeregi PZPR. Na uczelnianej tablicy ogłoszeń zauważył ofertę Rady Miasta Jeleniej Góry, która fundowała stypendium. Było ono wówczas obwarowane obowiązkiem, po ukończeniu studiów, trzyletniej pracy w Jeleniej Górze. Nie mając środków do życia został stypendystą Miasta Jeleniej Góry. 15 czerwca 1965 r. zdał egzamin magisterski z wynikiem bardzo dobrym z wyróżnieniem i uzyskał dyplom stwierdzający ukończenie studiów wyższych i nadania tytułu magistra sztuki (numer dyplomu -352-). Bezpośrednio po studiach opuścił Wrocław (pomimo propozycji pracy na uczelni) i przybył do Jeleniej Góry tylko na trzy lata z zamiarem odpracowania stypendium fundowanego. Jednak urok Karkonoszy tak go zachwycił, że pozostał tu do końca swego życia.

W Jeleniej Gorze podjął pracę jako artysta plastyk w Młodzieżowym Domu Kultury, gdzie pracował od 1 września 1965 do 31 sierpnia 1966 r.

15 października 1965 r. rozpoczął pracę na stanowisku nauczyciela rysunku zawodowego oraz projektanta wystroju wnętrz w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Cieplicach Śląskich Zdroju, gdzie pracował do 31 lipca 1973 r. Dzięki niemu wprowadzono w szkole nową ciekawą formę snycerstwa: dekorację wnętrz. Projektował stylowe wystroje pomieszczeń oraz meble, które były wyposażeniem wielu obiektów. Był autorem stylu regionalnego wnętrz oraz mebli nazwanych "Dzięciołami": rzeźbione stoły i krzesła z charakterystycznymi motywami dzięciołów; karnisze z głowami muflonów; wieszaki w kształcie jelenich rogów. Zdobiły one wnętrza schronisk karkonoskich, kawiarni, klubów wzbudzając zachwyt odwiedzających. Prace wykonywane przez uczniów Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych rozsławiały szkołę.

Realizacje w zakresie architektury wnętrz:

• Szklarska Poręba – Motel "Relaks" (Sala Dębowa).
• Szklarska Poręba – Kawiarnia PTTK.
• Karpacz – Sala Ślubów Urzędu Miasta; Hotel "Orlinek".
• Mysłakowice – Klub "Radar".
• Nowa Ruda – Kawiarnia Domu Kultury.
• Przesieka – "Gospoda pod Lipkami".
• Pilchowice – Hotel "Nad Zaporą".
• Jakuszyce – "Gospoda Graniczna".
• Podgórzyn – hotel "Nad Stawami".
• Jelenia Góra – wystrój sal Technikum Budowlanego; Holl budynku głównego Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych.
• Karkonosze – Schronisko "Samotnia".
• Zachełmie – Dom Wczasowy Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu.
• Wrocław – Meble sal Sądu Wojewódzkiego, obecnie Sądu Apelacyjnego.

W 1975 r. została otwarta Galeria Sztuki Współczesnej "Empik", jako pierwsza w kraju Galeria RSW "Prasa-Książka-Ruch", prowadziła wystawy i sprzedaż dzieł sztuki artystów zrzeszonych w Związku Polskich Artystów Plastyków. Projektantem wystroju wnętrza i pierwszym kierownikiem został Tadeusz Kaczmarek.

Tadeusz Kaczmarek był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (Nr legitymacji: 6805):

• 16 stycznia 1966 r. zaliczony w poczet członków nadzwyczajnych Z.P.A.P.
• a 2 grudnia 1975 r. zaliczony w poczet członków zwyczajnych Z.P.A.P.

W okresie 01.08.1975–31.07.1976 związany był z RSW "Prasa–Książka–Ruch" w Jeleniej Górze pełniąc funkcję kierownika Galerii Sztuki Współczesnej.

Od 1 sierpnia 1973 r. do 31 sierpnia 1985 r. był zarejestrowany w Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Jeleniej Górze w wolnym zawodzie artysty plastyka.

Współpracował z Wojewódzkim Ośrodkiem Informacji Turystycznej oraz Jeleniogórskim Towarzystwem Społeczno-Kulturalnym opracowując projekty graficzne, wzbogacone o zdjęcia i pejzaże; makiety informatorów turystycznych (Karkonosze, Wrzosowiska Przedgórza Karkonoszy, Jelenia Góra, Szklarska Poręba, Krzeszów, Bolesławiec, Zgorzelec, Borowice, Zamek Bolków, Zamek Chojnik, Zamek Bolczów, Przesieka, Jagniątków).

Zaprojektował kartki okazjonalne wydawane nakładem Jeleniogórskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego oraz szatę graficzną tytułu Nowin Jeleniogórskich z "Jelonkiem" w herbie.

W latach 70-tych XX w. współpracował z Muzeum Regionalnym (obecnie Muzeum Karkonoskie) aranżując wystawy, projektując plakaty, foldery i druki okazjonalne. We wrześniu 1974 r. otwarto stałą wystawę grafiki Józefa Gielniaka czynną w latach 1977–1979. Projekt Tadeusza Kaczmarka poza oryginalnym ukazaniem prac i zagospodarowaniem wnętrz, spełnił również ważny postulat konserwatorski: wyeliminował światło dzienne, które mogłoby zniszczyć grafiki. Każda z prac oświetlona była oddzielną lampą. Stworzony został intymny nastrój, tak potrzebny przy kontemplowaniu dzieł sztuki.

22 marca 1977 r. uchwałą Rady Ministrów został ustanowiony rzeczoznawcą w specjalności: ocena dzieł sztuki współczesnej. Rzeczoznawca Ministra Kultury i Sztuki No. 765.

Udzielał się w akcjach charytatywnych przekazując swoje obrazy na aukcje.

Działalność pedagogiczna

Gdy powstało Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jeleniej Górze zaproponowano mu stanowisko dyrektora. Jednak jako osoba bezpartyjna nie uzyskał akceptacji władz partyjnych. Dopiero w latach 1986–1990 pełnił funkcję wicedyrektora Liceum Plastycznego (powołanie z dnia 15 sierpnia 1986 r. na stanowisko w-ce dyrektora ds. Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych przy ZSRA, podpisano Dyrektor Wydziału Kultury i Sztuki w Jeleniej Górze: Kazimierz Raksa). Jako nauczyciel malarstwa i rysunku oraz projektowania mebli w Liceum Sztuk Plastycznych pracował w latach 1984–2000.

Jego działalność pedagogiczna zaowocowała nagrodami i stypendiami Ministra Kultury i Sztuki dla uczniów wybitnie uzdolnionych pozostających pod jego opieką. Uczniów traktował jako młodszych kolegów, którym w niezwykle życzliwy sposób przekazywał tajniki wiedzy. Cieszył się wśród uczniów ogromnym autorytetem. Organizował dla uczniów Liceum Plastycznego plenery malarskie w Polsce i Niemczech (Dresden, Meissen, Coswig, Radebeul).

Był organizatorem wystaw dorobku Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych oraz Liceum Sztuk Plastycznych w Jeleniej Górze:

• "20-lecie szkolnictwa zawodowego" - Warszawa: 1966.
• "Dorobek Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Cieplicach" - ekspozycja w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu i Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze.
• "Wystawa dorobku 40-lecia Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych w Jeleniej Górze": 1986.
• "Prace uczniów Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych i Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych" - wystawa w Warszawie: 1987.
• "Prace uczniowskie ZSRA i PLSP" - wystawa w Homlu, Białoruś: 1988.
• "Wystawa prac uczniów ZSRA i Liceum Plastycznego" – Erftstadt, Niemcy, 1992.
• "Prace uczniów Liceum Plastycznego i ZSRA" - Radebeul, Niemcy: 1995, 1996.

Działalność na płaszczyźnie kultury międzynarodowej

W 1991 r. Tadeusz Kaczmarek nawiązał kontakt z artystami plastykami z okręgu Erft (Północna Nadrenia-Westfalia) w Niemczech co zaowocowało w wystawach środowisk artystycznych miast Erftstadt (od 1995 r. miasto partnerskie Jeleniej Góry) i Jeleniej Góry wystawami:

• Begegnungen I - Spotkania I w Erftstadt: 1992
• Spotkania II – Begegnungen II w Jeleniej Górze: 1994
• Wystawami indywidualnymi niemieckich artystów plastyków w Jeleniej Górze i artystów jeleniogórskich w Erfstadt.

Ernst Rülke był ostatnim dyrektorem Szkoły Scnycerskiej (obecnie Zespół Szkół Rzemiosł Artystycznych). Po zakończeniu wojny wyjechał do Stuttgartu i tam skupił byłych uczniów w kręgu rzeźbiarskim. Po śmierci Ernsta Rülke kierownictwo przejęła była uczennica tej szkoły Elsbeth Siebenbürge

Na obchody 50-lecia Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych został zaproszony Krąg Rzeźbiarski Ernsta Rülke. Przybyło siedem osób z Elsbeth Siebenbürger i profesorem Türk z Nörtingen. W auli ZSRA została zorganizowana wystawa ich prac. Następnie ekspozycja ta była prezentowana w Jeleniogórskim Centrum Kultury.

Do końca swojego życia pozostawał w przyjacielskich kontaktach (wzajemne wizyty) z rzeźbiarzami niemieckimi jak również z artystami plastykami z Erftstadt.

Tadeusz Kaczmarek zmarł 21 września 2006 r. w Jeleniej Górze. Pół roku po uroczystości otwarcia w Muzeum Karkonoskim wystawy wieńczącej jego czterdziestoletni dorobek artystyczny.

Spoczywa na cmentarzu w Jeleniej Górze przy ulicy Krośnieńskiej w miejscu, z którego roztacza się wspaniały widok na Karkonosze. Widzi go i napawa się jego pięknem tak, jak to robił za życia.

Wystawy indywidualne w muzeach i galeriach sztuki:

• Jelenia Góra: 1974, 1992, 1994, 1999, 2000, 2004, 2006.
• Wrocław, 1976
• Tenteling (Francja), 1993
• Forbach (Francja), 1994
• Bedburg (Niemcy), Schloss Arkadenhof, 1995
• Planeta AG Radebeul (Niemcy): 1995, 1996, 2005.
• Würzburg (Niemcy), 1996
• Erftstadt (Niemcy), 1997

Udział w wystawach zbiorowych:

• Jelenia Góra: 1975, 1981, 1984, 1994, 1995, 2000, 2001, 2004, 2019.
• Gdańsk: 1975, 1979.
• Zielona Góra, 1971
• Warszawa, 1975
• Turku (Finlandia), 1975
• Rauma (Finlandia), 1979
• Landau (Niemcy), 1991
• Erftstadt (Niemcy), 1992
• Zamek Książ (Wałbrzych), 1998
• Hernhut (Niemcy), 2000
• Toruń, 2001

Nagrody i wyróżnienia w zakresie plastyki:

• Pamiątka Lubuska (1971) – II i III nagroda i wyróżnienie.
• Międzynarodowy Konkurs Graficzny "Mare" (1975, 1977, 1979) – nagrody i wyróżnienie.
• II Prezentacje Jeleniogórskiego Środowiska Plastycznego (1979) – wyróżnienie.
• Ogólnopolski Konkurs Graficzny im. Józefa Gielniaka (1979) – wyróżnienie.
• Prezentacje Jeleniogórskie (1979, 1981) – nagroda publiczności.

Twórczość Tadeusza Kaczmarka rozsławiła region karkonoski w Polsce i na świecie, przez Jeleniogórskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne został za to uhonorowany nagrodą - w uzasadnieniu napisano: nagroda za utrwalanie piękna naszych gór w malarstwie i grafice.

Medale i odznaczenia:

• Zasłużony Działacz Kultury – odznaka nadana przez Ministra Kultury i Sztuki (nr leg. 3287-78-10, 04.10.1978)
• Medal Honorowy "Zasłużony dla Miasta Jeleniej Góry", 1980
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (Nr 77/15/84 M – Uchwała Rady Państwa, 1984)
• Złoty Krzyż Zasługi (Nr 1489-89-12 – Uchwała Rady Państwa, 24.05.1989)
• Złoty Krzyż Zasługi po raz drugi (Nr 60-2004-148 – Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej, 26.05.2004)

Listy gratulacyjne i podziękowania:

• Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Jeleniej Górze (Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej: Jerzy Aleksandrowicz) – "Zasłużony dla miasta Jeleniej Góry", 23 lipca 1980.
• 20-lecie Klubu Międzynarodowej Prasy i Książki w Jeleniej Górze (Dyrektor KMPiK: Iwona Tutka) – Podziękowanie za współpracę w upowszechnianiu kultury, 21 grudnia 1984.
• Zarząd Jeleniogórskiego Towarzystwa Sołeczno–Kulturalnego (Prezes JTSK: Maria Janczewska) – Doroczna nagroda JTSK za utrwalanie piękna naszych gór i regionu w malarstwie i grafice; za rozsławianie naszej ziemi w Polsce i na świecie; za upiększanie naszych wnętrz, maj 1985.
• Prezydent i Rada Miasta Jeleniej Góry (Prezydent: Jan Karbowski oraz Przewodniczący MRN: Marian Kwieciński) – nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kulturalnego rozwoju miasta Jeleniej Góry, wrzesień 1985.
• Dyrekcja Zespołu Szkół Rzemiosł Artystycznych w Jeleniej Górze (Dyrektor Szkoły: Władysław Kuc) – Podziękowanie za ogromny wkład pracy w zorganizowaniu wystawy ukazującej dorobek 40-lecia ZSRA, październik 1986.
• Redakcja Trybuny Ludu w Warszawie (Redaktor Naczelny: Jerzy Majka) – Podziękowanie za inwencje w przygotowaniu "Dni Trybuny Ludu'87" (20-21.06.1987).
• Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze (Dyrektor Wydziału: Kazimierz Raksa) – Podziękowanie i gratulacje za pracę pedagogiczną i organizację szkolnictwa artystycznego, 20 październik 1987.
• Biuro Organizacyjne Obchodów Dni Przyjaźni Obwodu Homla (przewodniczący Regionalnego Komitetu Wykonawczego T. F. Krutowcowa) – Podziękowanie za ogromny i twórczy wkład w organizację "Dni Przyjaźni Obwodu Homla i Województwa Jeleniogórskiego w Homlu", maj 1988.
• Władze Polityczne i Administracyjne Województwa Jeleniogórskiego (Wojewoda: Sylwester Samol) – Podziękowanie za znaczący udział w realizacji programu obchodów "Dni Przyjaźni i Kultury Województwa Jeleniogórskiego w Obwodzie Homelskim", 7 czerwca 1988.
• Prezydent Miasta Jeleniej Góry (Prezydent: Zofia Czernow) z okazji 50-lecia powojennej historii miasta, oraz 30-lecia pracy twórczej Tadeusza Kaczmarka – Podziękowanie za animację jeleniogórskiego życia kulturalnego i artystycznego; uznanie za malarstwo ukazujące walory miasta i okolic, dzięki któremu Jelenia Góra należy do liczących się ośrodków kulturalnych w Polsce, 11 września 1995.
• Prezydent Miasta Jeleniej Góry (Prezydent: Józef Kusiak i w-ce Prezydent: Bogusław Gałka) – Podziękowanie i wyrazy szczerego uznania za trud i trwały wkład w rozwój kulturalny Jeleniej Góry, za prezentację walorów miasta i regionu jeleniogórskiego, 14 września 2000.
• Marszałek Województwa Dolnośląskiego (Wojewoda: Paweł Wróblewski) – Gratulacje za wybitne osiągnięcia w czterdziestoletniej działalności artystycznej, Wrocław, marzec 2006.
• Prezydent Miasta Jeleniej Góry (Prezydent: Józef Kusiak) – Gratulacje z okazji jubileuszu 40-lecia twórczości artystycznej Wybitnego Jeleniogórzanina i podziękowanie za tworzenie kulturowego kolorytu Jeleniej Góry, 10 marca 2006.

Prace artysty znajdują się w zbiorach:

• Muzeum Narodowe w Warszawie.
• Muzeum Narodowe w Gdańsku.
• Muzeum Historii Miasta Gdańsk.
• Muzeum Narodowe w Szczecinie.
• Stichkabinett Dresden – Gabinet Rycin Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie.
• Wäjnö Aaltosen Museo w Turku (Finlandia).
• Rauma Taidemuseo – Rauma (Finlandia).
• Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze.
• Biuro Wystaw Artystycznych w Jeleniej Górze.
• ARTOTEKA – Erftstadt (Niemcy).
• Prace w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą.

O swojej twórczości tak mówił w 2000 r.:

Pracuję tak jak stary rzemieślnik. Jak trzeba zrobić ołtarz – robię, jak trzeba konie - będą konie; czasami martwą naturę, żeby ręka nie straciła warsztatu... Trzeba umieć namalować wszystko,żeby robić to, co się lubi. Maluje się pędzlem, farbami. Tu nie ma tajemnicy. Ale trzeba trochę chyba domieszać i serca.

O malarstwie w 2004 r.:

Malarstwo zawsze było i jest sposobem postrzegania świata, tego dobrego i tego złego, sposobem swoistego stosunku do rzeczywistości, aktualnych realiów kulturowych, obyczajowych i tych „zwykłych” wynikających z faktu, że istniejemy „tu i teraz”.
Polska sztuka współczesna często była pełna mglistości, bajdurzenia, nieokreślonych bliżej gestów, czy niedokończonych zrywów. Sądzę, że z tych właśnie powodów, tak szybko i z zadziwiającą łatwością przyjmowały się u nas kierunki powstające w innych uwarunkowaniach, wyrastające z innej „artystycznej gleby”.
W sposób niejednokrotnie niezrozumiały dla samych twórców (i krytyków) przyjmowały się wszelkiego rodzaju „-izmy” i nowinki.
W efekcie tych poczynań, rzeczywistość zmieniała się w coś pozbawionego „konturów”, w bliżej nieokreśloną sielską lub skrajnie dramatyczną grę zjaw, plam i niedopowiedzeń. Ludzie myślący poważnie przeżywają takie sytuacje w sposób bolesny, lecz z nadzieją, że coś jednak robić warto – stokrotnie warto.
Bywa dużo okazji do chwil zwątpienia, lecz nie wolno rezygnować ze swoich założeń, z pozostania sobą w pojmowaniu wciąż zmieniającej się rzeczywistości oraz swoich artystycznych umiłowań.

Bibliografia:

Archiwum prywatne Aleksandry Kaczmarek.

Spis ilustracji:

• Fotografia główna: Tadeusz Kaczmarek.

1. Trzyletni Tadeusz z mamą w Kaliszu.
2. T. Kaczmarek w wieku 10 lat.
3. T. Kaczmarek jako student.
4. T. Kaczmarek po uzyskaniu tytułu magistra sztuk plastycznych, 1965 r.
5. W trakcie pracy twórczej.
6. W domu, 1985 r.
7. Pięć miesięcy przed swoją śmiercią. Kowary, kwiecień 2006
8. W ogrodzie u przyjaciół Heinza i Nati Michatsch w Erftstadt, 2001 r.
9. Wieczór Sylwestrowy z żoną Aleksandrą w stanicy myśliwskiej, 1998 r.
10. Wieczór galowy Stowarzyszenia Przyjaźni Miast Partnerskich Erftstadt – Jelenia Góra w hotelu Jelenia Góra, 1994 r.
11. Wernisaż wystawy "Begegnungen II / Spotkania II" w BWA Jelenia Góra. Od lewej: T. Kaczmarek, Hanneke Blessing, Teo Huentemann, marzec 1994 r.
12. Wernisaż wystawy "Hanneke Blessing Erken – rzeźba i Tadeusz Kaczmarek – malarstwo" w Schloss Bedburg w Bedburg (Niemcy), maj 1995 r.
13. Wernisaż wystawy T. Kaczmarka w Galerii Promocje, czerwiec 1999 r.
14. Przekazanie obrazu "Plaża w Boltenhagen" do zbiorów ARTOTEKA w Erftstadt. Od prawej: Heinz Kuepper - kierownik Wydziału Kultury w Erftstadt, Aleksandra Kaczmarek, Tadeusz Kaczmarek (z obrazem), Bernd Heinelt, Ute Gagel - artysta rzeźbiarz, Johannes Zepp - architekt, Klaudia Zadura.
15. Wizyta w Ratuszu u Burmistrza Miasta Erftstadt/Kolonii (miast partnerskie Jeleniej Góry). Od lewej: Burmistrz Herman Hanisch i jego Żona, prezydent Jeleniej Góry Zofia Czernow, Aleksandra Kaczmarek, Tadeusz Kaczmarek, Nina i Bernd Heinelt, luty 1999 r.
16. Kolacja z niemieckimi przyjaciółmi. Od lewej T. Kaczmarek, po prawej Walter Weth z rodziną, 1996 r.
17. Na balkonie mieszkania na Zabobrzu. Od lewej: przyjaciel Walter Weth, T. Kaczmarek, Władysław Czyszczoń, 1996 r.

Dzieła:

Grafika

Malarstwo

Spis prac:

Grafika

1. Drezno, 1980, litografia, 24x37,5.
2. Dresden, 1980, litografia kolorowana, 37,5x24.
3. Fontanna z Neptunem, 1980, litografia, 30x43.
4. Kompozycja, 1980, litografia, 34x43.
5. Kościół Garnizonowy, 1980, litografia, 30x43.
6. Kościół św. Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze, 1980, litografia, 26x41.
7. Ulica M. Konopnickiej, 1980, litografia, 30x43.
8. Motyw z Saksonii Szwajcarskiej, 1980, litografia, 24x37,5.

1. Drzewko mądrości, 1974, linoryt, 33x59.
2. Transplantacja, 1974, linoryt, 31x48,5.
3. Dwie barwy czasu, 1975, linoryt, 24,5x47,5.
4. Struktura żagla, 1975, linoryt, 30,5x42,5.
5. Przeżycia, 1976, linoryt, 38x54.
6. Początki, 1979, linoryt, 34x52.
7. Zwiastun, 1976, linoryt, 32x41,5.
8. Morskie opowieści, 1979, linoryt, 34,5x34,5.
9. W świetle, 1997, linoryt, 39x60.

1. Kompozycja, 1978, sucha igła, 12x21,5.
2. Architektura, 2004, technika mieszana, 50x70.

Malarstwo

1. Autoportret, 1982, pastel, 37x47.
2. Portret żony Aleksandry, 1987, pastel 37x47.
3. Elbe (Łaba), 1980, pastel, 30x24.
4. Barwa życia, 1987, pastel, 31x21,5.
5. Promienie, 1997, pastel, 30x40.
6. Akt I, 2004, pastel, 50x70.
7. Akt II, 2004, pastel, 70x50.
8. Dyliżans, 2003, pastel, 50x70.
9. Białe róże, 2004, pastel, 50x70.
10. Śnieżne Kotły, 2004, pastel, 70x50.
11. Popas, 2005, pastel, 50x30.
12. Dzikie kaczki, 2006, pastel, 51x30.
13. Powrót do domu, 2006, pastel, 31x47.
14. Konie I, 2006, pastel, 30x47.
15. Konie II, 2006, pastel, 39x59.

1. Groszki, 1987, akwarela, 20x29.
2. Malwy, 1987, akwarela, 34x46.
3. Podgórzyńskie Stawy, 1998, akwarela, 18x14.
4. Zima, 1998, akwarela, 24x18.
5. Słoneczniki I, 1999, akwarela, 29x39.
6. Słoneczniki II, 2004, akwarela, 38x29.
7. Słoneczniki III, 2005, akwarela, 30x40.
8. Dolina Izerska I, 2002, akwarela, 26x35.
9. Bzy, 2005, akwarela, 33x23.
10. Jelenia Góra, 2006, akwarela, 25,5x41.
11. Pejzaż Karkonoski, 2006, akwarela, 40x27.
12. Przed kuligiem, 2006, akwarela, 34x46.

1. Ulica M. Konopnickiej w Jeleniej Górze, 1986, olej, 29x42.
2. Boltenhagen, (Niemcy), 1989, olej, 28x20.
3. Plaża w Boltenhagen, 1990, olej, 40x30.
4. Majowy sad, 1992 olej 52x42.
5. Przedwiośnie, 1992, olej, 23x17.
6. Łubiny Karkonoskie, 1997, olej 120x80.
7. Kuropatwy, 1998, olej, 120x80.
8. Pejzaż lubelski, 1999, olej, 34x24.
9. Tak było, 1999, olej, 50x34.
10. Jesień, 2000, olej, 33x24.
11. Jesień, 2002, olej, 40x30.
12. Odyseusze, 2000, olej, 55x55.
13. Sosny, 2000, olej, 64x85.
14. W deszczu, 2000, olej, 40x30.
15. W Karkonosze, 2000, olej, 30x40.
16. Dwunastu Apostołów, 2001, olej, 17x11.
17. Widok z mojej pracowni, 2001, olej, 28x35.
18. Martwa natura z kwiatami, 2002, olej, 90x65.
19. Kulig nocą, 2003, olej, 90x60.
20. Tajemnice lasu, 2002, olej, 30x40.
21. Po burzy, 2003, olej, 30x40.
22. Dolina Izerska II, 2004, olej 30x21.
23. Świt, 2004, olej, 60x50.
24. Nenufary, 2004, olej, 65x73.
25. W Karkonoszach, 2004, olej, 24x18.
26. Zima w Karkonoszach, 2004, olej, 40x30.
27. Drwal, 2005, olej, 42x55.
28. Galop, 2005, olej, 40x50.
29. Nostalgia, 2005, olej, 60x50.
30. Wyjazd, 2005, olej, 39x67.
31. Pejzaż zimowy, 2005, olej, 24x29.

Aleksandra Kaczmarek