Aktorka, plastyczka

Henryka Baldy (używała też nazwisk Henryka Dygdałowicz, Henryka Dygdałowicz-Baldy), aktorka i plastyczka. Ur. 3 czerwca 1927 we Lwowie. Była córką Zygmunta Dygdałowicza i Stefanii z d. Osiecka. Ojciec , ślusarz z rodziny lwowskich ślusarzy, pracował na kolei, matka zajmowała się domem. Mieszkali kolejno na ulicy Rycerskiej 27, potem na ulicy Błonie (po zmianach nazw Błonna i wreszcie Pierackiego). Naukę zaczęła w Publicznej Powszechnej Szkole Kolejowej nr 40 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego, po przeprowadzce od 3 klasy uczęszczała do Żeńskiej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 24 im. Księdza Kordeckiego. Podczas wojny uczęszczała do szkoły zawodowej, ucząc się rzemiosła artystycznego – głównie malarstwa i śpiewu. Szkoły nie skończyła, bo została wysłana na roboty przymusowe do Niemiec, ale dzięki pomocy rodziny udało się jej uciec z transportu. Wróciła do Lwowa, gdzie po śmierci matki (1943) pomagała ojcu wychowywać młodszą siostrę, Janinę (ur. 1930).

Po wojnie trafiła do Gliwic; w 1945 wyjechała do Strzegomia, a wkrótce potem do Jawora. Stamtąd wyjechała w 1946 do Wrocławia, do szkoły dla reżyserów i organizatorów teatrów amatorskich, prowadzonej przez Pełnomocnika Ministra Kultury na Dolny Śląsk, Irenę Solską. Tam poznała reżysera i aktora Pawła Baldy (1924-79), z którym w 1947 wzięła ślub w Katowicach, w jego rodzinnym mieście. Kolejne dwa lata mieszkali w Lubomierzu, gdzie od 1945 sukcesywnie przeprowadzała się rodzina – siostra ojca Maria Stogryn i jego młodszy brat Bolesław. Tam jej ojciec ożenił się po raz drugi, tam też rodziło się przyrodnie rodzeństwo Henryki – Zbigniew (1948), Krystyna (1950) i Halina (1951). W rodzinie często mówiono, że zamienili Lwów na Lubomierz.

W 1949 Henryka z mężem i młodszą siostrą wyjechali do Opola, gdzie wraz z mężem dostali angaże aktorskie w Teatrze Ziemi Opolskiej. W trakcie pracy w Opolu zdała egzamin aktorski. Na egzaminie aktorskim, występując przed komisją, nie mając rekwizytu, podeszła do siedzących na krzesłach członkach komisji i po prostu poprosiła pierwszego z brzegu członka komisji o krzesło, na którym siedział. Zagrała przygotowaną wcześniej kwestię, a on stał obok. Nawet nie wiedziała, komu zabrała krzesło. Okazało się, że po egzaminie sam ją poprosił o rozmowę, gratulując odwagi i umiejętności organizacji w niecodziennych warunkach.

Z mężem, pracowali w Opolu do 1952; w kolejnych latach zmieniali miasta i teatry (1952-55 Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu; 1955-58 Teatr Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy; 1958-60 Teatr Wybrzeże w Gdańsku). Karierę robił w tym czasie Paweł; Henryka zajmowała się głównie domem i ich synami, Pawłem (1952-84) i Ryszardem. W osiedli na stałe w Karkonoszach; w Jeleniej Górze początkowo mieszkali w wynajmowanym mieszkaniu na ul. Wyczółkowskiego, a następnie w mieszkaniu teatralnym przy ul. Świerczewskiego (obecnie Sudecka); od końca lat 60. kilkakrotnie zmieniali mieszkania w Domu Aktora na ul. Konopnickiej. W tym czasie Henryka grała głównie na scenie w Wałbrzychu, gdzie przez kilka lat mieszkała z dziećmi. W ich duecie Paweł szybko zdobył rangę gwiazdy teatru, ale Henryka była za to ulubienicą publiczności. Jelenia Góra pamięta jej kreacje w „Operze za trzy grosze” (1968), “Słudze dwóch panów” (1970), “Szewcach” (1981), “Niespodziance” (1988), “Igraszkach z diabłem” (1993). Była aktorką wszechstronną; miała wyjątkowy dar grywania kobiet, które wzruszają, bawią i potrafią rozśmieszyć widownię do łez. Potrafiła zagrać wszystko, począwszy od ról charakterystycznych, komediowych, farsowych, aż po dramatyczne. Była bardzo sprawna fizycznie, co (jak sama zauważała) zawdzięczała pracy na działce.

Przez całe życie zajmowała się też malarstwem – nie tylko obrazów, ale także malowaniem spódnic i sukienek, w które ubierały się jej koleżanki i sporo jeleniogórzanek. Produkowała też biżuterię z najróżniejszych materiałów.

Za swoje role w 1980 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. W 1992 obchodziła 40-lecie swojej pracy aktorskiej. Obchody były uświetnione benefisem, na którym podsumowano całokształt pracy aktorskiej Henryki Baldy. Zagrała tam 5 ról, do których musiała się błyskawicznie przebierać, a na scenie zdumiała publiczność, wykonując szpagat. Wszyscy występujący tam aktorzy ubrani byli w bluzki, sukienki, spódnice i inne części garderoby ręcznie malowane przez bohaterkę benefisu. A ponieważ nie wyobrażała sobie życia bez zwierząt, na scenie pojawił się też jej ulubieniec, pies Misiek. Obdarzona silnym głosem, dzięki któremu słyszano ją nawet z ostatnich rzędów teatru. Będąc już na emeryturze wspominała, że wzywano ją do teatru, gdy trzeba było zagrać sprawną fizycznie babcię. Jako emerytka z pasją uprawiała działkę; intensywniej zajmowała się też malarstwem, które towarzyszyło jej przez całe życie. Imienia Henryka używała dla celów oficjalnych, dla rodziny i znajomych zawsze była Rysią.

Zmarła 3 maja 2017, w dniu urodzin swojego ojca. Została pochowana na starym cmentarzu komunalnym w Jeleniej Górze.

Role

1. 9 lutego 1950: „Czarująca szewcowa” Federico García Lorca. Postać: Strojnisia. Reżyseria: Zbigniew Koczanowicz. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
2. 16 lutego 1950: „Tu mówi Tajmyr” Aleksander Galicz, Konstanty Isajew. Postać: Akompaniatorka. Reżyseria: Lech Zarzycki. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
3. 3 czerwca 1950: „Pieją koguty” Józef Bałtuszis. Postać: Onutie. Reżyseria: Bogdan Proskurnicki. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
4. 4 listopada 1950: „Damy i huzary” Aleksander Fredro. Postać: Zuzia. Reżyseria: Stanisława Zbyszewska. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
5. 3 marca 1951: „Wodewil warszawski” Zdzisław Gozdawa, Wacław Stępień. Postacie: Kasia; Urzędniczka. Reżyseria: Stanisława Zbyszewska. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
6. 10 listopada 1951: „Kalinowy gaj” Aleksander Korniejczuk. Postać: Barbara Purchawka. Reżyseria: Joanna Poraska. Teatr Ziemi Opolskiej, Opole
7. 20 stycznia 1961: „Balladyna” Juliusz Słowacki. Postać: Alina. Reżyseria: Irena Ładosiówna. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
8. 1 maja 1961: „Niemcy” Leon Kruczkowski. Postać: Fanchette. Reżyseria: Walerian Lachnitt. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
9. 7 sierpnia 1961: „Sprawa Moniki” Maria Morozowicz-Szczepkowska. Postać: Służąca Antośka. Reżyseria: Sabina Mielczarek. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
10. 15 marca 1962: „Człowiek z głową” Janusz Warmiński. Postać: Sława Stawska. Reżyseria: Aleksander Fogiel. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
11. 22 grudnia 1962: „Lampa Aladyna” Jan Wilczek. Postać: Dżamszed. Reżyseria: Zuzanna Łozińska. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
12. 20 luty 1963: „Szekspir i chryzantemy” Konstanty Ildefons Gałczyński. Postać: role. Reżyseria: Zdzisław Grywałd. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
13. 5 grudnia 1963: „Czarodziej z Doliny Księżyca” Paweł Malarewski. Postać: Janżyman. Reżyseria: Zuzanna Łozińska. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
14. 20 lutego 1964: „Dziewiąty sprawiedliwy” Jerzy Jurandot. Postać: Ceila. Reżyseria: Bogdan Głuszczak. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
15. 16 kwietnia 1964: „Portret” Jan Paweł Gawlik. Postacie: Dziewczyna; Kobieta; Kelnerka. Reżyseria: Ewa Kołogórska. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
16. 10 lipca 1964: „Szpieg matrymonialny” Marek Domański. Postać: Anna. Reżyseria: Jolanta Skubniewska. Teatry Dolnośląskie (Jelenia Góra), Jelenia Góra-Wałbrzych
17. 20 października 1964: „Tlen” Andrzej Szypulski. Postać: Pielęgniarka. Reżyseria: Danuta Bleicherówna. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
18. 19 luty 1965: „Nowe szaty króla” Aleksander Maliszewski. Postać: Papuga. Reżyseria: Danuta Bleicherówna. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
19. 24 listopada 1965: „Sen nocy letniej” William Shakespeare. Postać: Pajęczynka. Reżyseria: Bronisław Orlicz. Teatr Dramatyczny, Wałbrzych
20. 22 kwietnia 1967: „Niemcy” Leon Kruczkowski. Postać: Liesel. Reżyseria: Bronisław Orlicz. Teatr Dramatyczny, Wałbrzych
21. 29 października 1967: „Angelina” Dusan Roskandjć. Postać: Helena. Reżyseria: Lojze Sztandeker. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
22. 19 stycznia 1968: „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale” Wojciech Bogusławski, Jan Stefani. Postać: Góralka. Reżyseria: Tadeusz Kozłowski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
23. 14 września 1968: „Kordian” Juliusz Słowacki. Postać: Panna. Reżyseria: Tadeusz Kozłowski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
24. 1 grudnia 1968: „Opera za trzy grosze” Bertolt Brecht. Postać: Molly. Reżyseria: Józef Gruda. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
25. 16 maja 1969: „Nieoceniony Ernest” Eugene Labiche. Postać: Petunia. Reżyseria: Tadeusz Kozłowski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
26. Wrzesień 1969: „Dwa klony” Eugeniusz Szwarc. Postać: Baba Jaga. Reżyseria: Zuzanna Łozińska. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
27. 16 stycznia 1970: „Sługa dwóch panów” Carlo Goldoni. Postać: Smeraldina. Reżyseria: Giovanni Pampiglione. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
28. 11 października 1970: „Barbara Radziwiłłówna” Alojzy Feliński. Postać: Mniszka. Reżyseria: Wojciech Skibiński. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
29. 16 stycznia 1971: „Świętoszek” Molière. Postać: Pani Pernelle. Reżyseria: Jowita Pieńkiewicz. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
30. 25 lutego 1971: „Dobry człowiek z Seczuanu” Bertolt Brecht. Postać: Wdowa Szin. Reżyseria: Wanda Laskowska. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
31. 19 listopada 1971: „Królowa przedmieścia” Konstanty Krumłowski. Postacie: Magda; Pindelska; Jadwiga; Kuchta I; Bibi. Reżyseria: Tadeusz Kozłowski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
32. 18 lutego 1972: „Kartoteka” Tadeusz Różewicz. Postacie: Matka; Pani w Średnim Wieku II; Tłusta Kobieta I; Żywa Pani. Reżyseria: Tadeusz Kozłowski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
33. 18 listopada 1972: „Legenda” Stanisław Wyspiański. Postać: Kumoszka. Reżyseria: Henryk Tomaszewski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
34. 16 marca 1973: „Zabawa w koty” István Örkény. Postać: Giza. Reżyseria: Tadeusz Żuchniewski. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
35. 19 września 1973: „Pierścień wielkiej damy” Cyprian Kamil Norwid. Postać: Gość. Reżyseria: Grzegorz Mrówczyński. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
36. 20 września 1973: „Cyrano de Bergerac” Edmond Rostand. Postacie: Ochmistrzyni; Zakonnica. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr Dolnośląski, Jelenia Góra
37. Październik 1973: „Skoro zapalają gwiazdy” Postać: role. Reżyseria: Alina Obidniak, Aleksandra Sell-Walter
38. 6 grudnia 1973: „Kolędnicy” Jan Skotnicki. Postacie: Baba; Król II. Reżyseria: Jan Uryga. Teatr im. Cy-priana Kamila Norwida, Jelenia Góra
39. 3 marzec 1974: „W małym dworku” Stanisław Ignacy Witkiewicz. Postać: Zosia. Reżyseria: Krzysztof Pankiewicz. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
40. 27 kwietnia 1974: „Konopielka” Edward Redliński. Postać: Dunaicha. Reżyseria: Grzegorz Mrówczyński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
41. 19 lipca 1974: „Gdzie jest szlagier?” Krzysztof Pankiewicz. Postać: role. Reżyseria: Krzysztof Pankiewicz. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
42. 10 listopada 1974: „Przygody rozbójnika Rumcajsa” Ernest Bryll. Postać: Mieszczka. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
43. 23 stycznia 1975: „Homer i Orchidea” Tadeusz Gajcy. Postać: Argea. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
44. 18 marca 1975: „Kram z piosenkami” Leon Schiller. Postacie: Gospodyni; Panna Klara. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
45. 12 lipca 1975: „Lalek” Zbigniew Herbert. Postacie: role. Reżyseria: Ryszard Major. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
46. 7 października 1975: „Sen nocy letniej” William Shakespeare. Postać: Elf. Reżyseria: Henryk Tomaszewski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
47. 10 lipca 1976: „Cień” Wojciech Młynarski. Postać: Dama dworu. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
48. 6 stycznia 1977: „Trzy białe strzały” Jan Makarius. Postać: Sowa. Reżyseria: Jerzy Kozłowski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
49. 2 lipca 1977: „Życie człowieka” Leonid Andrejew. Postacie: Kobieta; Matka; Siostra. Reżyseria: Krystian Lupa. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
50. 18 listopada 1977: Androkles i lew” George Bernard Shaw. Postać: rola. Reżyseria: Henryk Tomaszewski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
51. 12 lutego 1978: „Ifigenia w Taurydzie” Johann Wolfgang Goethe. Postać: Erynia. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
52. 12 maja 1978: „Drzwi” Stanisław Srokowski. Postać: Kobieta. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
53. 16 grudnia 1978: „Iwona, księżniczka Burgunda” Witold Gombrowicz. Postać: Ciotka II. Reżyseria: Mikołaj Grabowski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
54. 6 maja 1979: „Protesilas i Laodamia” Stanisław Wyspiański. Postać: Szafarka. Reżyseria: Henryk Tomaszewski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
55. 4 listopada 1979: „Matka” Stanisław Przybyszewski. Postać: Gość. Reżyseria: Krystian Lupa. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
56. 26 lutego 1980: „Odprawa posłów greckich” Jan Kochanowski. Postacie: Jedna z chorusu; Pani Stara II. Reżyseria: Wiesław Górski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
57. 20 maja 1980: „ Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski. Postać: Katarzyna. Reżyseria: Wojciech Kopciński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
58. 14 września 1980: „Henryk VI na łowach” Wojciech Bogusławski. Postać: Małgorzata. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
59. 7 lutego 1981: „Szewcy” Stanisław Ignacy Witkiewicz. Postacie: role. Reżyseria: Michał Ratyński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
60. 3 maja 1981: „Opowieści Lasku Wiedeńskiego” Ödön von Horváth. Postać: Matka. Reżyseria: Włodzimierz Nurkowski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
61. 7 września 1982: „Król malowany” Urszula Kozioł. Postać: Kobieta. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
62. 9 marca 1984: „ Ślub” Witold Gombrowicz. Postać: Nieutulona dziergaczka. Reżyseria: Krystian Lupa. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
63. 9 listopada 1984: „Cyrkowe przygody Mateusza Chudeusza” Jerzy Bielunas. Postać: Buba. Reżyseria: Jerzy Bielunas. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
64. 15 grudnia 1984: „Romans z wodewilu” Władysław Krzemiński. Postać: Katarzyna. Reżyseria: Stefa-nia Domańska. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
65. 8 czerwca 1985: „Hamlet” William Shakespeare. Postać: Aktorka. Reżyseria: Marek Oliwa. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
66. 14 grudnia 1985: „Skarby i upiory czyli Hrabia opętany” Maciej Wojtyszko. Postać: Kucharka. Reżyseria: Andrzej Guc. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
67. 2 marca 1986: „Boso, ale w ostrogach” Stanisław Grzesiuk. Postać: rola. Reżyseria: Henryka Komorowska i Klaudiusz Głąbczyński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
68. 14 grudnia 1986: „Golem” Halper Lejwig. Postacie: role. Reżyseria: Waldemar Zawodziński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
69. 12 grudnia 1987: „Ostatni” Maksym Gorki. Postać: Pani Sokołowa. Reżyseria: Alina Obidniak. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
70. 23 kwietnia 1988: „Niespodzianka” Karol Hubert Rostworowski. Postać: Wieśniaczka. Reżyseria: Krzysztof Rogoż. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
71. 26 listopada 1988: „Brodski” Josif Brodski. Postacie: Matka; Obrońca. Reżyseria: Bogdan Rudnicki. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
72. 14 stycznia 1989: „Gmach” Stanisław Lem. Postać: Ajent IV. Reżyseria: Jerzy Zoń. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
73. 4 kwietnia 1989: „Miłość do trzech pomarańczy” Carlo Gozzi. Postać: Cudak. Reżyseria: Andrzej Jamróz. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
74. 20 kwietnia 1990: „Romans Róży” Guillaume de Lorris. Postacie: Babcia; Róża II; Kobieta; Starsza Pani; Burdelmama; Wodzirej. Reżyseria: Adolf Weltschek. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
75. 26 września 1990: „Monachomachia” Ignacy Krasicki. Postacie: Mniszka I; Dewotka I. Reżyseria: Jerzy Zoń. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
76. 16 grudnia 1990: „Martwe dusze” Mikołaj Gogol. Postacie: Stefan Probka; Iwan Antonowicz; Mawra; Makdonald. Reżyseria: Wiesław Hołdys. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
77. 26 września 1991: „Ciuciubabka albo ślepiec” Hugo Claus. Postać: Maria. Reżyseria: Marc Bober. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
78. 27 września 1992: „Kontredans” Bogdan Rudnicki. Postacie: role. Reżyseria: Jerzy Zoń. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
79. 20 grudnia 1992: „Kolędnicy” Jan Skotnicki. Postać: Prowadząca. Reżyseria: Jan Skotnicki, Zygmunt Bielawski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
80. 16 maja 1993: „ Cyganie z Andaluzji” Jan Potocki. Postać: Cyganka. Reżyseria: Henryk Adamek. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
81. 29 października 1993: „Historia żywota św. Marcina” Postacie: role. Reżyseria: Jan Skotnicki. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
82. 12 grudnia 1993: „Igraszki z diabłem” Jan Drda. Postać: Anioł. Reżyseria: Zygmunt Bielawski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
83. 26 lutego 1994: „Poskromienie złośnicy” William Shakespeare. Postać: Aktorka z trupy. Reżyseria: Jurij Krasowski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
84. 11 marca 1995: „Rewizor” Mikołaj Gogol. Postacie: Korobkina; Nawiedzony. Reżyseria: Jurij Krasowski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
85. 21 grudnia 1995: „Hej, Kolędo!”. Postać: role. Reżyseria: Dariusz Bareski. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
86. 23 marca 1996: „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupéry. Postać: Dorosła. Reżyseria: Cezary Domagała. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
87. 20 września 1996: „Miarka za miarkę” William Shakespeare. Postać: Mniszka I. Reżyseria: Krzysztof Pankiewicz. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
88. 1 grudnia 1996: „Królowa Śniegu” Maciej Staropolski. Postać: Kucharka. Reżyseria: Jacek Medwecki. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
89. 10 lutego 1997: „Gwałtu, co się dzieje!” Aleksander Fredro. Postacie: role. Reżyseria: Andrzej Bubień. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
90. 1 czerwca 1997: „Król Maciuś Pierwszy” Janusz Korczak. Postać: Poddana Króla. Reżyseria: Cezary Domagała. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
91. 27 września 1997: „Komedia pasterska” Jan Andrzej Morsztyn. Postać: Pasterka. Reżyseria: Adam Hanuszkiewicz. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
92. 28 marca 1998: „Dziady” Adam Mickiewicz. Postacie: Chór. Reżyseria: Grzegorz Mrówczyński. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
93. 9 kwietnia 1999: „Balladyna” Juliusz Słowacki. Postać: Stara. Reżyseria: Grzegorz Mrówczyński. teatr: Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra
94. 15 stycznia 2008: „Polska love serenade” Scen.: Jonas Grosch, Monika Anna Wojtyłło. Postać: Babka. Reżyseria: Monika Anna Wojtyłło. Film prod.: Arte. Niemcy

Bibliografia:

1. Dygdałowicz Henryka: Przed benefisem. Słowo Polskie 1991, nr 236, s.3.
2. Dygdałowicz Henryka: Słoneczniki w kuchni. „Nowiny Jeleniogórskie” 1978, nr 24, s. 4-5.
3. Manu: Niezapomniane role Henryki Baldy. [online]. Jelonka [dostęp 14 września 2020]. Dostępny w Internecie: https://www.jelonka.com/niezapomniane-role-henryki-baldy-68797.
4. Potoczak-Pełczyńska Małgorzata : To czekaj tam na mnie. „Nowiny Jeleniogórskie” 2006, nr 7, s. 16.
5. Przeździęk Konrad : Mistrzyni epizodów. „Jelonka” 2010, nr 26, s. 10.
6. Stobiecki Henryk: Aktorka z talentem, dobrocią i humorem. Nowiny Jeleniogórskie 2017, nr 20.

Spis ilustracji:

1. Henryka Baldy.
2. Świadectwo ze szkoły podstawowej, 1936.
3. Damy i Huzary. Opole 1949.
4. Henryka Baldy z dziećmi Ryszard i Paweł. Opole ok. 1953.
5. Paweł i Henryka Baldy w Opolu.
6. Pierwsza premiera w Jeleniej Górze - Balladyna - Henryka Baldy jako Alina (włosy blond). 1961.
7. -9. Henryka we własnoręcznie malowanych strojach.
10. Henryka z siostrą Janiną i psem Miśkiem. Jelenia Góra.
11. Dwie siostry emerytki - Janka i Henryka w Jeleniej Górze.
12. Trzy siostry od lewej Halina, Henryka, Janina.
13. Henryka jako plastyk amator na wrześniu jeleniogórskim.
14. Obraz Henryki Baldy.
15. -16. Benefis 40 lecia pracy aktorskiej 1992 r. Jelenia Góra.
17. (tok). Mała być Dulska, był "Romans" : benefis Henryki Dygdałowicz, Gazeta Robotnicza, 1992.
18. -19. Henryka Baldy w filmie Polska love serenade. 2008.
20. Spotkanie w MDK Muflon z okazji dnia kobiet. Od lewej; Honorata Magdeczko-Capote, Zbisław Hiller, Ewa Wołczyk, Henryka Baldy, na ścianie wystawa malowanych sukien Henryki Baldy.

Waldemar Wilk