ur. 17 lutego 1922, Tuchomicze, gubernia Psków w Rosji (ZSRR)
zm. 9 sierpnia 1974, Jelenia Góra
| Paszkiewicz Włodzimierz ur. 17 lutego 1922, Tuchomicze, gubernia Psków w Rosji (ZSRR) zm. 9 sierpnia 1974, Jelenia Góra |
|
Włodzimierz Paszkiewicz urodził się 17 lutego 1922 roku w miejscowości Tuchomicze, gubernia Psków w Rosji (ZSRR). Ojciec Borys był lekarzem i służył w carskiej armii. Mama Nina pochodziła z Wołynia i pracowała jako sanitariuszka. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rodzice wraz z małym synkiem w 1924 roku wrócili do kraju i zamieszkali w Wilnie. Do szkoły podstawowej (powszechnej) oraz gimnazjum uczęszczał Włodzimierz w Wilnie. II Wojna światowa przerwała naukę. Ojciec zmarł w 1937 roku i pochowany został w Tartu – Estonia. Po wkroczeniu Niemców do Wilna w 1941 roku Paszkiewicz został aresztowany i wywieziony na roboty w Prusach Wschodnich. W 1945 roku po wejściu Armii Czerwonej został wcielony w jej szeregi do 22 pułku piechoty, który stacjonował w Królewcu. Zdemobilizowany w 1946 roku wraca do Wilna, gdzie zamieszkała matka z siostrą Werą. W Wilnie pracuje dorywczo fizycznie jednocześnie uzupełniając przerwaną naukę, którą kończy egzaminem maturalnym. Łącząc pracę z nauką czynnie uprawia sport – narciarstwo i wioślarstwo odnosząc wiele sukcesów. W roku 1949 zdaje na studia wychowania fizycznego w Instytucie Kultury Fizycznej w Kownie – wówczas Litewska Republika Radziecka. Po ukończeniu studiów w 1953 roku otrzymuje wyróżniającą propozycję pracy na uczelni jako asystent w Zakładzie Narciarstwa Klasycznego. W 1953 roku wstępuje w związek małżeński z Ireną Czerniawską, którą poznał w Wilnie gdzie w Klubie sportowym z sukcesami (Mistrzyni Litwy) uprawiała narciarstwo biegowe. W 1954 roku urodził się syn Waldemar. Po wznowieniu repatriacji w 1956 r. rodzina Paszkiewiczów z dwuletnim synem przyjeżdza do Polski i zamieszkuje u rodziców żony w Łodzi. Mimo iż biuro repatriacyjne kieruje ich do Szczecina, jako milośnicy i profesjonaliści narciarstwa biegowego postarali się o wyjazd w góry na Dolny Śląsk. Zamieszkują w 1956 roku w Cieplicach Śląskich, gdzie Włodzimierz Paszkiewicz podejmuje pracę jako trener narciarstwa biegowego w Klubie Sportowym „Stal” przy Fabryce Maszyn Papierniczych. Żona Irena kończy w tym czasie ostatni rok studiów w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Bardzo ciężkie warunki lokalowe (małe dziecko) zmuszają Paszkiewiczów do zmiany. Przenoszą się do Karpacza, w którym miejscowy Klub Sportowy „Budowlani” (obecnie KS „Śnieżka”) zapewnia mieszkanie służbowe i pracę dla Włodzimierza w charakterze trenera Sekcji Biegów Narciarskich. Żona Irena podejmuje pracę nauczycielki W. F. w Szkole Podstawowej w Karpaczu, zaś syn Waldemar uczęszcza do przedszkola. Pasjonaci sportu w szczególności narciarstwa biegowego, którym wojna przerwała kariery sportowe, oprócz pracy zawodowej startują jeszcze jako zawodnicy na terenie Dolnego Śląska. W klubie prócz szkolenia młodzieży Włodzimierz Paszkiewicz praktycznie wykonuje wszelkie prace związane z jego działalnością. Trudne warunki i nadszarpnięte wojną zdrowie sprawiają iż po trzech latach pracy rezygnuje z pracy w klubie i w 1960 roku podejmuje pracę jako nauczyciel W. F. w SP nr 1 w Jeleniej Górze, gdzie wyłapuje i szkoli talenty sportowe na miarę ogólnopolską (Władysław Kiczko - Sprinter Klubu Amator) [1]. Cała rodzina przenosi się do Cieplic, żona otrzymuje pracę jako wychowawczyni w przeniesionym z Karpacza Domu Dziecka („Dąbrówka”). W 1961 Włodzimierz podejmuje pracę w charakterze nauczyciela wychowania fizycznego w Liceum Ogolnokształcącym w Cieplicach (obecnie ZSO im. C. K. Norwida) a żona również podejmuje pracę jako nauczycielka wychowania fizycznego w SP nr 3 w Cieplicach. Po powrocie do Cieplic – równolegle z pracą zawodową w szkolnictwie Włodzimierz Paszkiewicz mocno angażuje się w działalność Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Chojnik” w Sobieszowie. W 1964 roku wchodzi jako skarbnik do powołanego 26 maja Zarządu Powiatowego Szkolnego Związku Sportowego w Jeleniej Górze [2]. Jako trener odnosi wiele sukcesów na arenie ogólnopolskiej i nie tylko. Jego wychowanka Krystyna Turowska [3] zostaje olimpijką i medalistką Uniwersjady. Emilia Prudaczuk wielokrotnie reprezentuje Polskę w piłce ręcznej. Dzięki jego zaangażowanej pracy Sekcja Narciarstwa Klasycznego zostaje dostrzeżona na sportowej mapie Polski i zakwalifikowana do przodujących w sporcie młodzieżowym. Dodatkowo pełni funkcję sekretarza klubu. Doświadczenie i praca Włodzimierza Paszkiewicza miały ogromny wpływ na późniejsze sukcesy Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Chojnik” (obecnie MKS „Karkonosze”). W codziennej pracy zawodowej i społecznej wspierała go żona Irena, która pracowała w klubie jako trener sekcji lekkoatletyki. Profesjonalizm i ogromne zaangażowanie zostaje dostrzeżone przez władze oświatowe Jeleniej Góry, które pragnąc wykorzystać wiedzę i doświadczenie Włodzimierza Paszkiewicza jako mistrza dla kolejnych pokoleń nauczycieli wychowania fizycznego, proponują mu pracę w Studium Nauczycielskim w Jeleniej Górze. Zadania tego podejmuje się w 1966 roku jako kierownik (dziekan) Wydziału Wychowania Fizycznego. W krótkim czasie absolwenci Studium Nauczycielskiego zyskują uznanie za doskonałe przygotowanie do pracy jako nauczyciele wychowania fizycznego. W większości z powodzeniem kontynuują naukę na studiach zaocznych w Akademiach Wychowania Fizycznego w całym kraju. Zasłużył się również jako współtwórca Nauczycielskiego Klubu Sportowego „Spartakus”, w którym przyszli nauczyciele mogli doskonalić swą sprawność fizyczną w wielu dyscyplinach sportowych. Zawodnicy tego klubu odnoszą sukcesy w kategoriach seniorskich i mogą kontynuować karierę rozpoczętą wcześniej w Międzyszkolnym Klubie Sportowym. W 1970 roku Dolny Śląsk został organizatorem największej powojennej imprezy w sportach zimowych dla uczniów szkół podstawowych i średnich pn. „Ogólnopolskie Igrzyska Młodzieży Szkolnej”. Igrzyska odbyły się w lutym 1970 roku w Szklarskiej Porębie i zgromadziły 3,5 tysiąca uczestników. Władze wojewódzkie powierzyły Włodzimierzowi Paszkiewiczowi najważniejszą funkcję – przewodniczącego Komisji Sportowo-Technicznej, której zadaniem było przygotowanie obiektów do rozgrywania poszczególnych konkurencji oraz sędziowanie. Powstaje m.in. lodowisko do jazdy szybkiej, tor saneczkowy, strzelnica biatlonowa i trasy biegowe na tzw. „Krasnoludkach”. W pracy organizacyjnej i sędziowskiej opiera się Włodzimierz na studentach S.N. w Jeleniej Górze, których przeszkolił w zakresie sędziowania. Igrzyska kończą się wielkim sukcesem i do czasów współczesnych są niedościgłym wzorem organizacji. To głównie zasługa Włodzimierza Paszkiewicza. Dzięki tym igrzyskom po raz pierwszy wojewódzkie władze sportowe dostrzegają potrzebę popularyzacji sportów zimowych na Dolnym Śląsku. W 1971 roku mgr Włodzimierz Paszkiewicz przyjmuje propozycję pracy w Wydziale Oświaty w Jeleniej Górze jako podinspektor d/s wychowania fizycznego. Na tym stanowisku podejmuje wiele cennych inicjatyw w zakresie podniesienia efektywności lekcji w.f. w szkołach oraz zagospodarowania wolnego czasu młodzieży przez pozalekcyjne zajęcia sportowe w ramach Szkolnych Kół Sportowych. Młodzi nauczyciele korzystają z jego cennych wskazówek w pracy z młodzieżą. Na sportowej mapie Dolnego Śląska i Polski szkoły z miasta i powiatu jeleniogórskiego zaliczają się do wyróżniających. Pochłonięty pracą nie dbał o swoje zdrowie, czego konsekwencją było nieleczone zapalenie stawów zkończone chorobą serca. Zmarł 9 sierpnia 1974 roku. Co roku w rocznicę śmierci wychowankowie Włodzimierza Paszkiewicza czcząc jego pamięć gromadzą się na cieplickim cmentarzu. Od pierwszej rocznicy śmierci w 1975 roku Międzyszkolny Klub Sportowy „Karkonosze” organizuje ogólnopolskie zawody w narciarstwie biegowym p.n. „Memoriał Włodzimierza Paszkiewicza” [4]. W roku 2010 w przypadajacą 36 rocznicę śmierci patrona tradycyjnie zorganizowana zostanie kolejna edycja Memoriału. Prawie dwudziestoletnia praca na rzecz wychowania fizycznego i sportu w Jeleniej Górze i regionie została doceniona przyznaniem temu skromnemu (bezpartyjnemu!) nauczycielowi i trenerowi nastepujących odznaczeń :
Literatura
Fotografie
Przypisy[1]Doskonałe wyniki młodych lekkoatletów. Nowiny Jeleniogórskie : magazyn ilustrowany ziemi jeleniogórskiej, R. V, 1962, nr 40 (236), s. 7. [on-line]. [Dostęp 17 lutego 2010]. Dostępny w World Wide Web: http://jbc.jelenia-gora.pl/dlibra/doccontent?id=1914&dirids=1. [2]Koczwara, Marian. Szkolny Związek Sportowy. [Cz.] (1). Z kart historii sportu jeleniogorskiego. Karkonosze: Kultura i Turystyka, 1989, nr 2 (138), s. 43-45. [on-line]. [Dostęp 17 lutego 2010]. Dostępny w World Wide Web: http://jbc.jelenia-gora.pl/dlibra/doccontent?id=1247. [3]
Wyniki i starty Krystyny Turowskiej na Uniwersjadach: źródło: Ruszyła XXIV Zimowa Uniwersjada. [on-line] Portal Ministerstwa Sportu i Turystyki Rzeczypospolitej Polskiej . [Dostęp 17 lutego 2010]. Dostępny w World Wide Web: http://dms.msport.gov.pl/document/document_2_pdf/702. [4]Międzyszkolny Klub Sportowy "KARKONOSZE - sporty zimowe" [on-line]. [Dostęp 17 lutego 2010]. Dostępny w World Wide Web: http://www.mkskarkonosze.pl/index.php?dzial=biegi&pdzial=artykuly&nr=15. [5]Fot. 1, 2, 3 z archiwum rodziny. [6]Fot. 4, 5, 6 za: Międzyszkolny Klub Sportowy "Karkonosze" (Jelenia Góra). 50 lat Międzyszkolnego Klubu Sportowego "Karkonosze" w Jeleniej Górze / [oprac. Zbigniew Lipiński]. Jelenia Góra : ALEX, 2005. Zbigniew Lipiński |
      |
| Słownik Biograficzny Ziemi Jeleniogórskiej
| © Książnica Karkonoska 2010 Jelenia Góra |