Aktor i reżyser teatralny, wieloletni dyrektor artystyczny Teatru Narodowego w Warszawie oraz Teatru Nowego w Warszawie. W latach 1945-1946 związany z Teatrem im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.

Życiorys:

Urodził się 16 czerwca 1924 roku we Lwowie. Jego ojciec, Władysław Hanuszkiewicz, był z pochodzenia Włochem. Podczas wojny polsko–bolszewickiej 1920-21 służył w armii generała Hallera, był m. in. adiutantem ówczesnego kapitana Georgesa de Gaulle’a w misji francuskiej w Warszawie. Matka, Stanisława Szydłowska, dla Władysława zerwała zaręczyny z ówczesnym narzeczonym, późniejszym generałem Stanisławem Kuniczakiem. Pobrali się w 1923 roku.

Dzieciństwo i młodość Adam spędził w rodzinnym mieście. Jego wychowaniem zajmowała się głównie matka ojca, Jadwiga; rodzice prowadzili sklep. Przed wojną uczęszczał do Państwowego III Gimnazjum Męskiego im. Króla Stefana Batorego, które znajdowało się naprzeciw siedziby Polskiego Radia Lwów.

Po latach tak o tym pisał:
Byłem samotnikiem. (…) Zamykałem się niedoceniony i skrzywdzony w pokoju. (To mi zostało do dziś.) Sportów żadnych oczywiście nie uprawiałem. Służyłem natomiast do mszy u oo. Jezuitów, których kościół przylegał bezpośrednio do naszej powszechnej szkoły im. Adama Mickiewicza, we Lwowie^[1].

Wojna zastała go we Lwowie; opuścił go po wkroczeniu wojsk radzieckich i w lipcu 1944 roku trafił pod Rzeszów. Wstąpił do zespołu teatralnego Wojska Polskiego. W 1944 r. ożenił się po raz pierwszy, z Martą Stachiewiczówną.

W 1945 roku pracował w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, gdzie jako adept grał m. in. w „Zemście” Aleksandra Fredry. W tym samym roku z częścią zespołu wyjechał do Jeleniej Góry.

Otworzyliśmy teatr, uszyliśmy sobie ubrania z cienkich, przeraźliwie kolorowych bawełenek, które tu przechowywała przed bombami opera berlińska. A my byliśmy goli. Potem było jeszcze gorzej, bo weszliśmy do ciepłych jeszcze mieszkań niemieckich, które pachniały świeżą bielizną i ciepłymi konfiturami. (…) A potem otworzyliśmy teatr polski, w trzy miesiące po wojnie, tą samą rzeszowską „Zemstą”. Pierwszych kroków aktorskich uczyła nas z dużą czułością i talentem pedagogicznym – Stefania Domańska, A potem zabrał nam teatr Jerzy Walden – dzielny enkawudzista, jak sam się tym chwalił^[2].

W Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze występował przez rok – już jako aktor. Debiutował rolą Wacława w „Zemście” Aleksandra Fredry w reżyserii Stefanii Domańskiej. Premiera odbyła 23.08.1945 r. W 1946 roku rozszedł się z pierwszą żoną.

Wróciłem kiedyś wcześniej niż było to w planie z teatralnego objazdu po Wałbrzychu i Świdnicy, zobaczyłem nagle w środku nocy w przedpokoju moim płaszcz i kapelusz, który na pewno nie należał do mnie. Nie wchodząc do małżeńskiej sypialni, przespałem się najspokojniej na kanapie w drugim pokoju, ale kiedy rano po głębokim śnie obudziłem się: byłem w mieszkaniu już sam, bez żony i bez dziecka, i byliśmy oboje bez winy. Wojna była winna^[3].

Rozejście się z żoną przyspieszyło decyzję o wyjeździe z Jeleniej Góry do Krakowa, do teatru Juliusza Osterwy – którego Hanuszkiewicz podziwiał i marzył o pracy z nim. Angaż zdobył, choć nie ukończył żadnej szkoły teatralnej. W 1946 r. komisja złożona z Leona Schillera, Edmunda Wiercińskiego, Jacka Woszczerowicza i Aleksandra Zelwerowicza przyznała mu dyplom z wyróżnieniem i tytuł aktora. W latach 1946-1949 występował w zespole Juliusza Osterwy w Teatrze Dramatycznym w Krakowie. Zagrał tam m. in. Kajetana w „Fantazym” Juliusza Słowackiego (1946). Ważną rolą była również wykreowana przez niego postać Amfitriona w dramacie Jeana Giraudoux w reżyserii Bohdana Korzeniewskiego (1948). W latach 1949-1950 roku występował w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, 1950-1955 w Teatrze Polskim w Poznaniu. W Poznaniu zadebiutował jako reżyser spektaklem „Niespokojna starość” Leonida Rachmanowa (premiera: 14.11.1951). Zagrał tutaj między innymi Hamleta w głośnej inscenizacji Wilama Horzycy (1950). Od 1955 r. pracował głównie w Warszawie: w Teatrze Polskim (1955-56), w Teatrze Powszechnym - początkowo jako reżyser (1956-68), a od 1963 r. także jako dyrektor. Był współtwórcą Teatru Telewizji, a w latach 1957-1963, jego naczelnym reżyserem. W 1968 r. objął stanowisko dyrektora Teatru Narodowego. Utracił je po wprowadzeniu w 1981 r. stanu wojennego - za włączenie się do bojkotu radia i telewizji, ogłoszonego przez środowisko aktorskie jako sprzeciw wobec poczynań władz. Reżyserował wówczas w warszawskich teatrach Ateneum i Studio oraz w Łodzi i za granicą. W latach 1989-2007 pełnił funkcję dyrektora Teatru Nowego w Warszawie. Zmarł 4 grudnia 2011 roku w warszawskim szpitalu przy ul. Stępińskiej. Pogrzeb odbył się 8 grudnia 2011 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Urnę z prochami artysty przysypano ziemią z lwowskiego Cmentarza Łyczakowskiego. Podczas pogrzebu zamiast kwiatów kwestowano na Dom Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Zbiórka przyniosła 5070,45 zł, które przeznaczono na remont jednego z tamtejszych pomieszczeń sanitarnych. Mszę żałobną poprowadził przyjaciel zmarłego - ksiądz Bronisław Paweł Rosik.

Miał dwoje rodzeństwa: brat Janusz, siostra Maria. Był czterokrotnie żonaty: Marta Stachiewiczówna (córka Teresa), Zofia Rysiówna (córka Katarzyna, syn Piotr), Zofia Kucówna, Magdalena Cwenówna. Jego trzy ostatnie żony były aktorkami.

Twórczość:

Warunki fizyczne predestynowały go do ról amantów i postaci romantycznych. Wysoki, przystojny, o zgrabnej sylwetce i ponętnym głosie – taki był zarówno debiutancki Wacław w „Zemście”, jak też Kajetan w „Fantazym” czy tytułowi Amfitrion i Hamlet. W późniejszych latach doszła autoironia jako sposób przedstawiania siebie i świata – gdy Hanuszkiewicz grał we własnych spektaklach – często postaci ich Narratora.

Jego kariera reżyserska rozwijała się równolegle w telewizji i w teatrze. Ogromnie przyczynił się do rozwoju polskiego teatru telewizyjnego, który był wówczas jeszcze prezentowany na żywo. Wiele ze swej telewizyjnej praktyki przeniósł do inscenizacji teatralnych - sposób filmowego kadrowania scen, stosowanie zbliżeń i zaciemnień oraz sposób eksponowania detali (siekiera w „Zbrodni i karze”; 1964). Istotą jego inscenizacji było tworzenie widowiska, rzeczywistości spektaklu, który odwoływał się do emocji widza przy użyciu wszelkich dostępnych środków, w którym często jeden element warunkował całość (funkcje drabiny w „Kordianie”; 1970). Własnej, autorskiej wizji spektaklu podporządkowywał wszystkie elementy składowe: popularnych aktorów, scenografię (żywa trawa w „Miesiącu na wsi”; 1974), samodzielnie montowane teksty („Norwid”; 1970). Jego spektakle zazwyczaj były odrzucane przez tradycyjną krytykę, ale uwielbiane przez – zwłaszcza młodą – publiczność.

Teatr Narodowy za dyrekcji Hanuszkiewicza cieszył się autentyczną popularnością, jakiej wcześniej nie miał, zwłaszcza wśród młodej widowni. Hanuszkiewicz przemawiał do niej językiem wykorzystującym elementy kultury masowej: estradę, kabaret, komiks, muzykę popularną. Inscenizacja "Balladyny" stała się sztandarowym przykładem teatralnych chwytów Hanuszkiewicza. Goplana na hondzie miała być odpowiednikiem komiksowej postaci Barbarelli. Pomysły Hanuszkiewicza zawzięcie dyskutowano^[4].

Temu stylowi Hanuszkiewicz był wierny do ostatnich dni pracy twórczej. Tyle tylko, że świat i teatr się zmieniły, a on nie. Po odebraniu mu Teatru Narodowego w 1982 roku realizował przedstawienia znakomite warsztatowo, ale nie wywołujące już takich emocji, jak wcześniej. Teatr przestał być ważny, widz coraz częściej chciał być tylko zabawiany, a romantyczne (z epoki i ducha) problemy egzystencjalne w latach stanu wojennego i pierwszym dwudziestoleciu przywracania demokracji i kapitalizmu straciły na znaczeniu.

Pod koniec życia Hanuszkiewicz mówił Tomaszowi Jastrunowi:
(…) Choruję i jestem w sytuacji bardzo poważnej. Wcale bym się nie zdziwił, jakbym zaraz umarł. To mi zamazuje obraz. Ale pamiętam, co czułem, zanim przyszedł czas fatalny. Byłbym świnią, gdybym inaczej mówił niż, że miałem szczęśliwe życie...^[5].

Jelenia Góra

Jelenia Góra była dla niego ważnym miejscem. Tu debiutował jako aktor w 1945 roku, tutaj się pierwszy raz rozwiódł, tu wreszcie mieszkała jego siostra, którą często i chętnie odwiedzał.

Po latach wspominał:
Jelenia Góra była w tamtym okresie czysta, schludna, w ogródkach warzywa, kwiatki były posadzone. Niemcy tacy speszeni chodzili po ulicach, my też – młodzi, speszeni, bo tak jakoś głupio. Jednak głupio. Mieszkałem na Okrzei, ale jak przyjechaliśmy, to tam jeszcze byli Niemcy. Widzieliśmy, jak się pakowali – okropne^[6].

Hanuszkiewicz przyznawał, że dzięki trudnym początkom swojej kariery potrafił w późniejszych latach radzić sobie z wszelkimi przeciwnościami i oporem materii podczas realizacji swoich kolejnych spektakli. W sensie artystycznym do Jeleniej Góry wracał dwa razy: po raz pierwszy w połowie lat 70., gdy w teatrze im. Norwida wystawiał „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego (1975) i autorski spektakl „Mickiewicz” (1977), oparty na własnym scenariuszu. Hanuszkiewicz był wtedy u szczytu kariery i obydwa przedstawienia przyniosły mu entuzjastyczne przyjęcie jeleniogórskiej publiczności – pierwszy z nich także odznakę „Zasłużony dla Jeleniej Góry”, którą otrzymał w 1975 roku. Drugi powrót nastąpił w latach 1997-2001. Powstały wtedy: „Komedia pasterska” (1997), „Dulska” (1999) i „Kordian” (2001). Znawcy chwalili, ale recepcja społeczna była dużo słabsza. Młoda, wychowana na telenowelach publiczność nie uznała tych spektakli za swoje. Hanuszkiewicza doceniła wtedy Rada Miasta, przyznając mu w 1997 roku tytuł „Honorowego Obywatela miasta Jelenia Góra”. W 2001 roku dużo mówiło się o możliwości objęcia przez niego kierownictwa teatru im. C.K. Norwida, ale Hanuszkiewicz pozostał w Teatrze Nowym w Warszawie. Do Jeleniej Góry przyjeżdżał towarzysko i rodzinnie do końca życia, lubił tu odpoczywać od stołecznego zgiełku i pośpiechu.

Przypisy:

^[1]A. Hanuszkiewicz. Psy, hondy i drabina. Warszawa, 1991. s. 39

^[2]op. cit. s. 44

^[3]op. cit. s. 44

^[4]W. Majcherek. Więksi niż scena (2). "Dialog" 1995, nr 12, s. 88

^[5]T. Jastrun. Pożegnania. „Zwierciadło” 2012, nr 2, s. 127

^[6]U. Liksztet. Program spektaklu „Komedia pasterska”. Jelenia Góra, 1997, s. 14

Bibliografia:

1. Bodnar Izabella. Teatr jest jak choroba. „Przekrój” 1994, nr 47, s. 14-17
2. Czapińska Wiesława. Telewizja roku 1957. „Ekran” 1957, nr 37-38, s. 18
3. Dark Joanna. Trzeba się dobrze urodzić. „Twój styl” 2000, nr 2, s. 42-43
4. Guze Joanna. Jeden scenarzysta i wielu reżyserów. „Film” 1962, nr 36, s. 5
5. Hanuszkiewicz Adam. Kobieto! boski diable. Warszawa: Prószyński Media, 2012. ISBN 978-83-7839-137-1
6. Hanuszkiewicz Adam. Psy, hondy i drabina. Warszawa: BGW,1991. ISBN 83-7066-278-1
7. Hanuszkiewicz Adam. Zbyt duża różnica płci. Warszawa: Wydawnictwo Do, 2003. ISBN 83-85586-15-6
8. Jackiewicz Aleksander. Zapiski krytyczne. Hanuszkiewicz. „Film” 1967, nr 32, s. 14
9. Jackiewicz Aleksander. Zapiski krytyczne. Norwid w teatrze Hanuszkiewicza. „Film” 1970, nr 46, s. 11
10. Jastrun Tomasz. Pożegnania. „Zwierciadło” 2012, nr 2, s. 122 - 127
11. Krzyżaniak-Gumowska Aleksandra. Pożarty przez teatr. „Wprost” 2011, nr 50, s. 78-80
12. Liksztet Urszula. Program spektaklu „Komedia pasterska”. Jelenia Góra, 1997, s. 14
13. Majcherek Wojciech. Więksi niż scena (2). "Dialog" 1995, nr 12, s. 86 - 101
14. Majcherek Wojciech. Ten teatr czasami. „Teatr” 2012, nr 3, s. 23-26
15. Mówi Adam Hanuszkiewicz dyrektor Teatru Narodowego reżyser „Antygony”. „Film” 1973, nr 5, s. 9
16. Oleksiewicz Maria. Co to znaczy „telewizyjne”? Mówi Adam Hanuszkiewicz. „Film” 1962, nr 28-29, s. 10-11
17. Pawłowski Roman. Będzie nudno w teatrze. „Gazeta wyborcza. Duży format” 2011, nr 48, s. 16-17
18. Pawłowski Roman. Teatr jest nudny beze mnie. „Gazeta wyborcza. Duży format” 2002, nr 17, s. 4-10
19. Pietrasik Zdzisław. Osiemdziesiątka Hanuszkiewicza. „Polityka” 2004, nr 26, s. 51
20. Pietrasik Zdzisław. Zaczęło się od Adama. „Polityka” 2011, nr 50, s. 102
21. Pytlakowska Krystyna. Mężczyzna nieustannie żonaty. „Viva!” 2001, nr 4, s. 70-76
22. Sobański Oskar. Aktor: człowiek diabłem podszyty. „Film” 1974, nr 51, s. 3-5
23. Szarłat Aleksandra, Jastrun Tomasz. Małżeński taniec. „Twój styl” 2001, nr 9, s. 40-43
24. Tumiłowicz Bronisław. Sposób na Mickiewicza. „Przegląd tygodniowy” 1998, nr 43, s. 15
25. Wakar Jacek. Ostatni wielki uwodziciel. „Dziennik. Polska. Europa. Świat” 2009, nr 15, s. 18

Twórczość:

Teatr:

1. 1945: Zemsta (Aleksander Fredro) r. Stefania Domańska. Obsada aktorska (Wacław). Teatr Miejski Jelenia Góra
2. 1945: Świerszcz za kominem (Karol Dickens) r. Jerzy Walden. Obsada aktorska (Obcy). Wojewódzki Teatr Dolnośląski Jelenia Góra
3. 1945: Sułkowski (Stefan Żeromski) r. Marian Godlewski. Obsada aktorska (Daniel De-fino). Wojewódzki Teatr Dolnośląski Jelenia Góra
4. 1946: Mieszczanie (Maksym Gorki) r. Emil Chaberski. Obsada aktorska (Piotr). Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego Kraków
5. 1946: Fantazy (Juliusz Słowacki). Obsada aktorska (Kajetan). Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
6. 1946: Wielki człowiek do małych interesów (Aleksander Fredro). Obsada aktorska (Alfred). Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
7. 1947: Dom otwarty (Michał Bałucki) r. zespół. Obsada aktorska (Bagatelka, Malinowski). Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
8. 1947: Chory z urojenia (Moliere) r. Wacław Nowakowski. Obsada aktorska (Kleant). Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
9. 1947: Dewaluacja Klary (Maria Pawlikowska-Jasnorzewska) r. Wodzisław Ziembiński Obsada aktorska (Karabin). Stary Teatr Kraków
10. 1947:Mieszczanie (Maksym Gorki) r. Józef Karbowski. Obsada aktorska (Piotr). Stary Teatr Kraków
11. 1947: Powrót syna marnotrawnego (Roman Brandstaetter) r. Janusz Warnecki. Obsada aktorska (Constantin van Huygens). Stary Teatr Kraków
12. 1948: Adwokat i róże (Jerzy Szaniawski) r. Maryna Broniewska. Obsada aktorska (Łukasz). Stary Teatr Kraków
13. 1948: Cement (Juliusz Wirski) r. Roman Zawistowski. Obsada aktorska (Romain Jaquisse). Stary Teatr Kraków
14. 1948: Amfitrion 38 (Jean Giraudoux) r. Bohdan Korzeniewski. Obsada aktorska (Amfitrion). Stary Teatr Kraków
15. 1949: A działo się to w zapusty (Krystyna Grzybowska) r. M. Broniewska. Obsada aktorska (Antoni). Stary Teatr Kraków
16. 1949: Mickiewicz (Adam Mickiewicz) r. Bronisław Dąbrowski. Obsada aktorska (Filareta). Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
17. 1949: Wieczór Puszkinowski r. Józef Karbowski. Obsada aktorska. Teatr im. Juliusza Słowackiego Kraków
18. 1949: Mazepa (Juliusz Słowacki) r. Dobiesław Damięcki. Obsada aktorska (Zbigniew). Teatr Rozmaitości Warszawa
19. 1950:Wielki człowiek do małych interesów (Aleksander Fredro) r. Stefan Orzechowski. Obsada aktorska (Leon). Teatr Nowy Poznań
20. 1950: Hamlet (William Shakespeare) r. Wilam Horzyca. Obsada aktorska (Hamlet). Teatr Polski Poznań
21. 1951: Zemsta (Aleksander Fredro) r. Jerzy Zegalski. Obsada aktorska (Wacław). Teatr Polski Poznań
22. 1951: Zwycięstwo (Janusz Warmiński) r. Tadeusz Muskat. Obsada aktorska (Leon Krawczyk). Teatr Polski Poznań
23. 1951: Mizantrop (Moliere) r. Władysław Woźnik. Asystent reżysera, obsada aktorska (Akast). Teatr Polski Poznań
24. 1951: Niespokojna starość (Leonid Rachmanow). Reżyseria, obsada aktorska (Michał Makarowicz Boczarow). Teatr Polski Poznań
25. 1952: Król i aktor (Roman Brandstaetter). Reżyseria, obsada aktorska (Wojciech Bogusław-ski). Teatr Nowy Poznań
26. 1952: Bancroftowie (Jerzy Broszkiewicz, Gustaw Gottesman) r. W. Ziembiński. Obsada aktorska (Gen. John Bancroft). Teatr Polski Poznań
27. 1953: Magazyn mód (Iwan Kryłow). Reżyseria, obsada aktorska (Lestow). Komedia Muzyczna Poznań
28. 1953: Grzech (Stefan Żeromski). Reżyseria. Teatr Polski Poznań
29. 1953: Chłopiec z naszego miasta (Konstanty Simonow) r. Jan Perz. Obsada aktorska (Arkadiusz). Teatr Nowy Poznań
30. 1954: Domek z kart (Emil Zegadłowicz) r. Jerzy Kreczmar. Obsada aktorska (Bruno Sztok). Stary Teatr Kraków
31. 1954: Juliusz i Ethel (Leon Kruczkowski). Reżyseria, obsada aktorska (Sędzia). Teatr Nowy Poznań
32. 1954: Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca (Aleksander Fredro). Reżyseria, obsada aktorska (Albin). Teatr Polski Poznań
33. 1955: Dom na Twardej (Kazimierz Korcelli). Reżyseria, obsada aktorska (Adam). Teatr Polski Poznań
34. 1955: Lorenzaccio (Alfred de Musset) r. Edmund Wierciński. Obsada aktorska (Tebaldeo Freccia). Teatr Polski Warszawa
35. 1955: Dziady (Adam Mickiewicz) r. Aleksander Bardini. Obsada aktorska (Sobolewski). Teatr Polski Warszawa
36. 1956: Klucz od przepaści (Krzysztof Gruszczyński) Reżyseria, obsada aktorska (Mnich). Teatr Polski Warszawa
37. 1956: Filomena Marturano (Eduardo de Filippo). Reżyseria, obsada aktorska (Nocella). Teatr Powszechny Warszawa
38. 1956: Matka (Karol Čapek) r. Maria Wiercińska. Obsada aktorska (Andrzej). Teatr Polski Warszawa
39. 1957: Arszenik i stare koronki (Joseph Kesselring). Reżyseria, obsada aktorska (Mortimer). Teatr Powszechny Warszawa
40. 1957: Wojna i pokój (Lew Tołstoj) r. Irena Babel. Obsada aktorska (Anatol książę Kuragin). Teatr Powszechny Warszawa
41. 1958: Zaklinacz deszczu (Richard Nash). Reżyseria, obsada aktorska (Bill Starbuck). Teatr Powszechny Warszawa
42. 1959: Hamlet (William Shakespeare) r. I. Babel. Obsada aktorska (Hamlet). Teatr Powszechny Warszawa
43. 1960: Burza (William Shakespeare) r. Krystyna Skuszanka. Obsada aktorska (Prospero). Teatr Powszechny Warszawa
44. 1961: Zmartwychwstanie (Lew Tołstoj). Reżyseria, obsada aktorska (Książę Dymitr Niechlu-dow). Teatr Powszechny Warszawa
45. 1961: Arka nowego (Program składany). Reżyseria. Teatr Syrena Warszawa
46. 1962: Berenika (Jean Racine). Reżyseria, obsada aktorska (Tytus). Teatr Powszechny Warszawa
47. 1962: Wieczór poezji Władysława Broniewskiego r. Ryszarda Hanin. Obsada aktorska. Sala Kongresowa PKiN Warszawa
48. 1962: Płatonow (Antoni Czechow). Opracowanie tekstu, reżyseria. Teatr Dramatyczny Warszawa
49. 1963: Zjazd rodzinny (Thomas Stearns Eliot) r. Bohdan Poręba. Obsada aktorska (Harry). Teatr Dramatyczny Warszawa
50. 1963: Ksiądz Marek (Juliusz Słowacki). Reżyseria, obsada aktorska (Pułaski). Teatr Dramatyczny Warszawa
51. 1963: Dla miłego grosza (Apollo Korzeniowski). Reżyseria, obsada aktorska (Pan Henryk). Teatr Powszechny Warszawa
52. 1963: Wesele (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Poeta). Teatr Powszechny Warszawa
53. 1963: Rozwit i upadek miasta Mahagonny (Bertold Brecht). Reżyseria. Teatr Wielki Warszawa
54. 1964: Zbrodnia i kara (Fiodor Dostojewski). Adaptacja, reżyseria, obsada aktorska (Raskolnikow). Teatr Powszechny Warszawa
55. 1964: Stefan (Andrzej Jarecki, Mieczysław F. Rakowski). Reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
56. 1964: Przedwiośnie (Stefan Żeromski). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Cezary Baryka, Narrator). Teatr Powszechny Warszawa
57. 1965: Kolumbowie (Roman Bratny). Reżyseria, inscenizacja, adaptacja. Teatr Powszechny Warszawa
58. 1965: Kolumbowie rocznik 20 (Roman Bratny). Reżyseria, obsada aktorska (Generał Drobny). Teatr Narodowy Warszawa
59. 1965: Don Juan (Moliere). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Don Juan). Teatr Powszechny Warszawa
60. 1965: Kolumbowie rocznik 20 (Roman Bratny) r. Barbara Jaklicz. Adaptacja i inscenizacja. Teatr im. Stefana Jaracza Łódź
61. 1966: Koriolan (William Shakespeare). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
62. 1966: Wesele Figara (Pierre de Beaumarchais). Reżyseria i inscenizacja. Teatr Powszechny Warszawa
63. 1966: Wyzwolenie (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Konrad). Teatr Powszechny Warszawa
64. 1966: Pan Wokulski (Bolesław Prus). Opracowanie dramaturgiczne tekstu, reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
65. 1967: Ich czworo (Gabriela Zapolska). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
66. 1967: Fantazy (Juliusz Słowacki). Reżyseria, obsada aktorska (Hrabia Fantazy Dafnicki). Teatr Powszechny Warszawa
67. 1968: Pan Wokulski (Bolesław Prus). Adaptacja, inscenizacja, reżyseria. Teatr Polski Bielsko-Biała
68. 1968: Pan Wokulski (Bolesław Prus) r. Ewa Kołogórska. Opracowanie dramaturgiczne tekstu. Teatr Polski Szczecin
69. 1968: Śmierć Dantona (Georg Büchner). Reżyseria, obsada aktorska (Robespierre). Teatr Po-wszechny Warszawa
70. 1968: Damy i huzary (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
71. 1968: Pani Latter (Bolesław Prus). Reżyseria. Teatr Powszechny Warszawa
72. 1969: Nieboska komedia (Zygmunt Krasiński). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Hrabia Henryk). Teatr Narodowy Warszawa
73. 1969: Święta Joanna (George Bernard Shaw). Reżyseria, obsada aktorska (Cauchon). Teatr Narodowy Warszawa
74. 1969: Damy i huzary (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr w Turku, Finlandia
75. 1969: Rzecz listopadowa (Ernest Bryll). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
76. 1970: Kordian (Juliusz Słowacki). Reżyseria, obsada aktorska (***). Teatr Powszechny Warszawa
77. 1970: Kolumbowie rocznik 20 (Roman Bratny) r. Barbara Jakilcz. Adaptacja, inscenizacja. Teatr im. Stefana Jaracza Łódź
78. 1970:Hamlet (William Shakespeare). Reżyseria, obsada aktorska (Duch Ojca Hamleta). Teatr Narodowy Warszawa
79. 1970: Panna Julia (August Strindberg). Reżyseria. Teatr w Tampere, Finlandia
80. 1970: Kordian (Juliusz Słowacki). Reżyseria. Teatr im. Juliusza Osterwy Lublin
81. 1970: Norwid (Cyprian Kamil Norwid). Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska. Teatr Narodowy Warszawa
82. 1970: Julia i Romeo (Bernadetta Matuszczak). Reżyseria i inscenizacja. Teatr Wielki Warszawa
83. 1971: Beniowski (Juliusz Słowacki). Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska (***). Teatr Narodowy Warszawa
84. 1971: Pensja pani Latter (Bolesław Prus). Reżyseria. Teatr im. Juliusza Osterwy Lublin
85. 1971: Mąż i żona (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr w Tampere, Finlandia
86. 1971: Trzy siostry (Antoni Czechow). Reżyseria, obsada aktorska (Solony). Teatr Narodowy Warszawa
87. 1972: Wieczór Trzech Króli (William Shakespeare) Reżyseria. Teatr Miejski Helsinki, Finlandia
88. 1972: Proces (Franz Kafka). Reżyseria, opracowanie dramaturgiczne tekstu, obsada aktorska (Ksiądz). Teatr Narodowy Warszawa
89. 1972: Kochankowie piekła (Jarosław Marek Rymkiewicz). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
90. 1972: Makbet (William Shakespeare). Reżyseria, obsada aktorska (Duncan). Teatr Narodowy Warszawa
91. 1973: Antygona (Sofokles). Reżyseria, obsada aktorska (Kreon). Teatr Narodowy Warszawa
92. 1973: Rewizor (Mikołaj Gogol). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
93. 1973: Trzy po trzy (Aleksander Fredro). Reżyseria, wybór tekstu, obsada aktorska (Astolf). Teatr Narodowy Warszawa
94. 1973: Wacława dzieje (Stefan Garczyński). Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska (Prowadzący spektakl). Teatr Narodowy Warszawa
95. 1973: Pan Wokulski (Bolesław Prus) r. Józef Para. Adaptacja, inscenizacja. Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego Wrocław
96. 1974: Balladyna (Juliusz Słowacki). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
97. 1974: Komedia omyłek (William Shakespeare). Reżyseria. Badisches Staatstheater w Karsruhe, RFN
98. 1974: Miesiąc na wsi (Iwan Turgieniew). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
99. 1974: Wacława dzieje (Stefan Garczyński). Reżyseria, scenografia, układ tekstu. Teatr Nowy Poznań
100. 1974: Jezioro Bodeńskie (Stanisław Dygat). Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska (Internowany). Teatr Narodowy Warszawa
101. 1974: Wesele (Stanisław Wyspiański). Reżyseria, obsada aktorska (Poeta). Teatr Narodowy Warszawa
102. 1975: Don Juan (Moliere). Reżyseria. Badisches Staatstheater w Karlsruhe, RFN
103. 1975: Beniowski (Juliusz Słowacki). Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska (Narrator). Teatr im. Cypriana Kamila Norwida Jelenia Góra
104. 1975: Maria/Czysta miłość (Ireneusz Iredyński). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
105. 1976: Mickiewicz - Młodość (Adam Mickiewicz). Reżyseria, układ tekstu. Teatr Narodowy Warszawa
106. 1976: Płatonow (Antoni Czechow). Reżyseria, układ tekstu. Teatr Narodowy Warszawa
107. 1977: Mickiewicz (Adam Mickiewicz). Reżyseria, układ tekstu. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida Jelenia Góra
108. 1977: Pokój (Arystofanes). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
109. 1977: Mąż i żona (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
110. 1977: Fedra (Jean Racine). Reżyseria, obsada aktorska (Teramenes). Teatr Narodowy Warszawa
111. 1977: Sen srebrny Salomei (Juliusz Słowacki). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
112. 1978: Wyszedł z domu (Tadeusz Różewicz). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
113. 1978: Miesiąc na wsi (Iwan Turgieniew). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
114. 1978: Dziady część III i Ustęp (Adam Mickiewicz). Reżyseria, scenografia, układ tekstu. Teatr Narodowy Warszawa
115. 1979: Białe małżeństwo (Tadeusz Różewicz). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
116. 1979: Białe małżeństwo (Tadeusz Różewicz). Reżyseria. Teatr w Bergen, Norwegia
117. 1979: Treny (Jan Kochanowski). Reżyseria, obsada aktorska. Teatr Narodowy Warszawa
118. 1979: Joanna d`Arc na stosie (Arthur Honegger) r. Ryszard Peryt. Koncepcja inscenizacyjna. Opera im. Stanisława Moniuszki Poznań
119. 1979: Dostojewski według Braci Karamazow (Fiodor Dostojewski). Reżyseria, dramatyzacja, scenografia, obsada aktorska (Inkwizytor). Teatr Narodowy Warszawa
120. 1980: Dekameron (Giovanni Boccaccio). Inscenizacja, reżyseria, scenografia, wybór tekstu. Teatr Narodowy Warszawa
121. 1980: Seans (Noel Coward). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
122. 1980: Wieczór Trzech Króli (William Shakespeare). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
123. 1980: Płatonow (Antoni Czechow). Reżyseria. Deutsche Theater Getynga, RFN
124. 1980: Szkoła żon (Moliere). Reżyseria. Hersfelder Festspiele Hersfeld, RFN
125. 1981: Samuel Zborowski (Juliusz Słowacki). Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska (Poeta). Teatr Narodowy Warszawa
126. 1981: Raskolnikoff (Fiodor Dostojewski). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
127. 1981: Seans (Noel Coward). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
128. 1981: O poprawie Rzeczpospolitej. Reżyseria, obsada aktorska. Teatr Narodowy Warszawa
129. 1981: Do Damaszku (August Strindberg). Reżyseria, scenografia. Teatr Narodowy Warszawa
130. 1982: Pan Tadeusz (Adam Mickiewicz). Reżyseria, układ tekstu. Teatr Narodowy Warszawa
131. 1982: Don Juan (Moliere). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
132. 1982: Zamiana (Paul Claudel) r. Marcin Sławiński. Opieka artystyczna. Teatr Narodowy Warszawa
133. 1982: Leśmian. Interpretacje (Bolesław Leśmian). Reżyseria, scenariusz. Teatr Narodowy Warszawa
134. 1982: Komedia pasterska (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria i inscenizacja. Teatr Narodowy Warszawa
135. 1982: Śpiewnik domowy (Stanisław Moniuszko). Reżyseria. Teatr Narodowy Warszawa
136. 1983: Gwiazda (Helmut Kajzar). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
137. 1983: Markiza von Villers (Krzysztof Zanussi). Reżyseria. Stadtische Buhnen Munster, RFN
138. 1983: Dom Bernardy Alba (Federico Garcia Lorca). Reżyseria. Saarlandisches Staatstheater, RFN
139. 1983: Wesele Figara (Pierre de Beaumarchais). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
140. 1983: Karłowicz. Interpretacje (Mieczysław Karłowicz). Reżyseria i inscenizacja. Teatr Wielki Łódź
141. 1983: Syn marnotrawny (Stanisław Trembecki). Opracowanie literackie, reżyseria. Teatr Ate-neum im. Stefana Jaracza Warszawa
142. 1984: Miesiąc na wsi (Iwan Turgieniew). Reżyseria. Theater Baden-Baden, RFN
143. 1984: Bracia Karamazow (Fiodor Dostojewski). Reżyseria. Tamperen Teatteri Tampere, Finlandia
144. 1984: Syn marnotrawny (Stanisław Trembecki). Opracowanie literackie, reżyseria. Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima Łódź
145. 1985: Cyd (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria. Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza Warszawa
146. 1985: Śpiewnik domowy (Stanisław Moniuszko). Reżyseria i scenariusz. Teatr Powszechny w Łodzi
147. 1985: Don Juan (Moliere). Reżyseria. Saarlandisches Staatstheater, RFN
148. 1985: Cosi fan tutte (Wolfgang Amadeusz Mozart). Reżyseria. Teatr Wielki Warszawa
149. 1985: Woyzeck (Georg Buchner). Reżyseria. Tampereen Teatteri Tampere, Finlandia
150. 1985: Maria i Woyzeck (Georg Büchner). Reżyseria, układ tekstu. Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima Łódź
151. 1985: Maria i Woyzeck (Georg Büchner). Reżyseria, układ tekstu. Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza Warszawa
152. 1986: Dom Bernardy Alba (Federico Garcia Lorca). Reżyseria. Teatr Powszechny w Łodzi Łódź
153. 1986: Heinrich Heine Revue. Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
154. 1986: Miesiąc na wsi (Iwan Turgieniew). Reżyseria. Pyynikki Outdoor Theater Tampere, Finlandia
155. 1986: Cyd (Pierre Corneille). Reżyseria. Teatr Narodowy Helsinki, Finlandia
156. 1986: Cosi fan tutte (Wolfgang Amadeusz Mozart). Reżyseria. Teatr Wielki Łódź
157. 1986: Śmierć Dantona (Georg Buchner). Reżyseria. Teatr w Heilbronn, RFN
158. 1986: Zagraj to jeszcze raz (Woody Allen). Reżyseria. Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza Warszawa
159. 1987: Wesele (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Studyjny`83 im. Juliana Tuwima Łódź
160. 1987: Sześć postaci szuka autora (Luigi Pirandello). Reżyseria. Deutsches Theater Getynga, RFN
161. 1987: Cyd (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria. Teatr Powszechny w Łodzi Łódź
162. 1987: Cosi fan tutte (Wolfgang Amadeusz Mozart). Reżyseria. Teatr w Maladze, Hiszpania
163. 1987: Mąż i żona (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr w Baden-Baden, RFN
164. 1987: Trzy siostry (Antoni Czechow). Reżyseria. Teatr w Heilbronn, RFN
165. 1988: Zagraj to jeszcze raz (Woody Allen). Reżyseria. Teatr w Helsinkach, Finlandia
166. 1988: Trzy siostry (Antoni Czechow). Reżyseria. Teatr Powszechny w Łodzi Łódź
167. 1988: Wesele Figara (Wolfgang Amadeusz Mozart). Reżyseria, inscenizacja. Teatr Wielki Łódź
168. 1988: Działania uboczne (Woody Allen). Przekład, reżyseria, scenariusz. Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza Warszawa
169. 1989: Tak jest jak się państwu ... (Luigi Pirandello). Reżyseria. Teatr Powszechny w Łodzi Łódź
170. 1989: Nad wodą wielką i czystą - Wieczór Sylwestrowy. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska (Gospodarz wieczoru). Teatr Nowy Warszawa
171. 1990: Wesele (Stanisław Wyspiański). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
172. 1990: Wyzwolenie. Wyspiański - Norwid (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
173. 1990: Arszenik i stare koronki (Joseph Kesselring). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
174. 1990: Według Pirandella (Luigi Pirandello). Reżyseria, opracowanie tekstu, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
175. 1991: Ubu Król, czyli Polacy. Improwizacje (Alfred Jarry). Opracowanie tekstu, reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
176. 1991: Zapolska, Zapolska. Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
177. 1991: Cyd (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
178. 1991: Komedia pasterska (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria i inscenizacja. Teatr Nowy Warszawa
179. 1991: Pan Tadeusz (Adam Mickiewicz). Reżyseria, inscenizacja, obsada aktorska (Prolog). Teatr Miejski Gdynia
180. 1992: Czupurek (Benedykt Hertz). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
181. 1992: Cząber z Gombra (Witold Gombrowicz). Reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
182. 1992: Seans (Noel Coward). Reżyseria, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
183. 1993: Panna Izabela (Bolesław Prus). Reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
184. 1993: Lilla Weneda (Juliusz Słowacki). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Miejski Gdynia
185. 1993: Stronami deszcze stronami ... (Jarosław Iwaszkiewicz). Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
186. 1993: Iwaszkiewicz (Jarosław Iwaszkiewicz). Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
187. 1993: Kwili w stajni Bóg (Pastorałka). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
188. 1994: Zagraj to jeszcze raz (Woody Allen). Reżyseria. Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego Radom
189. 1994: Zagraj to jeszcze raz, Sam... (Woody Allen). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
190. 1994: Dozwolone od lat 16-tu (Adam Hanuszkiewicz). Reżyseria, inscenizacja, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
191. 1995: Piąty pokój czyli Tęsknoty... (Jeremi Przybora). Reżyseria, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
192. 1995: Balladyna (Juliusz Słowacki). Reżyseria. Teatr im. Adama Mickiewicza Częstochowa
193. 1995: Lilla Weneda (Juliusz Słowacki). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
194. 1995: Moralność pani Dulskiej (Gabriela Zapolska). Reżyseria . Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn
195. 1995: Dulska - Musical. (Gabriela Zapolska). Reżyseria . Teatr Nowy Warszawa
196. 1996: Miesiąc na wsi (Iwan Turgieniew). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
197. 1996: Dulska (Gabriela Zapolska). Reżyseria, scenariusz. Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
198. 1996: Straszny dwór (Stanisław Moniuszko). Inscenizacja, reżyseria. Opera Wrocław
199. 1996: Wesele (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria. Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn
200. 1996: Balladyna (Juliusz Słowacki). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
201. 1997: Traviata (Giuseppe Verdi). Inscenizacja, reżyseria. Opera Wrocław
202. 1997: Damy i huzary (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego Płock
203. 1997: Dulska – Musical (Gabriela Zapolska). Reżyseria. Teatr Nowy im. Gustawa Morcinka Zabrze
204. 1997: Komedia pasterska (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida Jelenia Góra
205. 1997: Romeo i Julia (William Shakespeare). Reżyseria, transkrypcja. Teatr Nowy Warszawa
206. 1998: Erotyczny karnawałowy wieczór - program składany. Reżyseria. Państwowa Opera Bałtycka Gdańsk
207. 1998: Don Giovanni (Wolfgang Amadeusz Mozart). Inscenizacja, reżyseria. Teatr Wielki Łódź
208. 1998: Przed premierą czyli z życia (Xymena Zaniewska, Mariusz Chwedczuk). Reżyseria. Teatr Muzyczny im. Danuty Baduszkowej Gdynia
209. 1998: Wesele (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Stańczyk). Teatr Nowy Warszawa
210. 1998: Romanse i ballady (Adam Mickiewicz). Inscenizacja, reżyseria, obsada aktorska (Jacek Soplica). Teatr Nowy Warszawa
211. 1998: Taniec śmierci (August Strindberg). Reżyseria, obsada aktorska (Edgar). Teatr Narodowy Warszawa
212. 1998: Pan Tadeusz (Adam Mickiewicz). Adaptacja, reżyseria. Teatr im. Adama Mickiewicza Częstochowa
213. 1999: Dulska! (Gabriela Zapolska). Reżyseria. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida Jelenia Góra
214. 1999: Wesoła wdówka (Franz Lehar). Inscenizacja. Opera i Operetka Szczecin
215. 1999: Pogoda ducha (Jarosław Iwaszkiewicz). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
216. 1999: Czupurek (Benedykt Hertz). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
217. 1999: Chopin - jego życie, jego miłości, jego muzyka (Fryderyk Chopin). Inscenizacja, scenariusz, reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
218. 1999: Wesele (Stanisław Wyspiański). Inscenizacja, reżyseria. Teatr im. Adama Mickiewicza Częstochowa
219. 2000: Kobieta bez skazy (Gabriela Zapolska). Reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
220. 2000: Faust ( Johann Wolfgang Goethe). Reżyseria. Stadttheaer Chemnitz, Niemcy
221. 2000: Kordian (Juliusz Słowacki). Inscenizacja, reżyseria. Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn
222. 2000: Telepatrzydło moje (Bolesław Prus). Reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
223. 2001: W imię ojca Strindberga (August Strindberg). Reżyseria, obsada aktorska (Rotmistrz). Teatr Nowy Warszawa
224. 2001: Romanse i ballady (Wyspiański*Gombrowicz*...). Reżyseria, scenariusz. Teatr im. Adama Mickiewicza Częstochowa
225. 2001: Wesele (Stanisław Wyspiański). Reżyseria, obsada aktorska (Stańczyk). Przedstawienie impresaryjne.
226. 2001: Kordian (Juliusz Słowacki). Reżyseria. Teatr im. Cypriana Kamila Norwida Jelenia Góra
227. 2001: Zagraj to jeszcze raz, Sam (Woody Allen). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
228. 2002: Kordian, czyli spisek koronacyjny (Juliusz Słowacki). Reżyseria, obsada aktorska (Prezes Spisku Podchorążych). Teatr Nowy Warszawa
229. 2002: Eros i drażnięta (Jan Andrzej Morsztyn). Reżyseria, scenariusz. Przedstawienie impresaryjne
230. 2002: Mickiewiczowska Lekcja Teatru (Adam Mickiewicz). Reżyseria, scenariusz. Teatr Nowy Warszawa
231. 2003: My do Europy Europa do nas (Witold Gombrowicz). Inscenizacja, scenariusz, reżyseria, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
232. 2003: Mąż i żona, czyli sztuka obłapiania (Aleksander Fredro). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa
233. 2003: Faust (Antoni książę Radziwiłł). Reżyseria, inscenizacja, scenariusz. Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki Poznań
234. 2004: Miłość i krew (Juliusz Słowacki). Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
235. 2004: Tunel (Jacek Kaczmarski) r. Renata Dymna-Kijowska. Obsada aktorska. Teatr Nowy Warszawa
236. 2005: Seks party po polsku (Witold Wolny). Reżyseria, autorskie impresje tekstu. Teatr Nowy Warszawa
237. 2005: Gdzie jest pies pogrzebany? (Mark Haddon). Reżyseria. Teatr Nowy Warszawa

Film i tv:

1. 1949: Za wami pójdą inni r. Antoni Bohdziewicz. Film fabularny. Obsada aktorska (Władek)
2. 1953: Żołnierz zwycięstwa r. Wanda Jakubowska. Film fabularny. Obsada aktorska (żołnierz hiszpański; nie występuje w czołówce)
3. 1955: Złoty lis. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
4. 1955: Babcia i wnuczek czyli noc cudów. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
5. 1956: Wielki inkwizytor. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
6. 1956: Pocałunek księżniczki Fan-Su. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
7. 1956: Liryki Adama Mickiewicza r. Bronisław Pawlik. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska
8. 1956: Lato. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
9. 1956: Największa śpiewaczka świata. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
10. 1956: Dr Faul r. Jerzy Gruza. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska
11. 1956: Muchy. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
12. 1956: Zielona gęś. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
13. 1957: Heloiza i Abelard. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
14. 1957: Ondyna. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
15. 1957: Dama z białym wachlarzem. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
16. 1957: Dwaj mężczyźni na drodze. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja
17. 1957: Tragedia optymistyczna. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
18. 1958: Apollo z Bellac. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Apollo)
19. 1958: Dama kameliowa. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska (Armand)
20. 1958: Rajmunda. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja
21. 1958: Słowo Norwidowe. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska
22. 1958: Orfeusz. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
23. 1959: Zawisza Czarny. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska (Zawisza Czarny)
24. 1959: Jezioro bodeńskie r. Stanisław Wohl. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska
25. 1959: Czy żyjemy i od czego umieramy. Spektakl telewizyjny. Opracowanie tekstu, reżyseria
26. 1959: Nie ma nieznanych wysp. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
27. 1959: Dziady. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, układ tekstu, obsada aktorska (Konrad)
28. 1960: Wiersze i songi Brechta. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
29. 1960: Godzina dwunasta. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska
30. 1960: Ballady. Spektakl telewizyjny. Układ tekstu, reżyseria, obsada aktorska
31. 1960: Biała. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria, obsada aktorska (Jan)
32. 1960: Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja
33. 1960: Amy Foster. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria, obsada aktorska
34. 1961: Niemcy. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja
35. 1961: Polowanie. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria
36. 1961: Czas przeszły r. Leonard Buczkowski. Film fabularny. Obsada aktorska ("Fram", dowódca oddziału)
37. 1961: Beniowski – sceny dramatyczne. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska
38. 1961: Songi i wiersze Brechta. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
39. 1961: Anna Karenina. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
40. 1961: Wiersze Antoniego Słonimskiego. Spektakl telewizyjny. Wybór tekstów, reżyseria, obsada aktorska
41. 1961: Apollo z Bellac. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Apollo)
42. 1961: Niby gaj. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
43. 1961: Trio r. J. Gruza. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, obsada aktorska (Robert)
44. 1961: Zemsta. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
45. 1961: Zuzanna i chłopcy r. Stanisław Możdżeński. Film fabularny. Obsada aktorska (Marek Brenert)
46. 1962: Vita nuova r. Wanda Laskowska. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska
47. 1962: Idy marcowe r. J. Gruza. Spektakl telewizyjny obsada aktorska (Brutus)
48. 1962: Wujaszek Wania r. Andrzej Szafiański. Spektakl telewizyjny Obsada aktorska
49. 1962: Środek nieba. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
50. 1962: Amfitrion 38. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
51. 1962: Spóźnieni przechodnie now. 3: „Paryż” Film fabularny Obsada aktorska (Paweł), reżyseria. Now. 5: „Nauczycielka” r. Jan Rybkowski. Film fabularny. Obsada aktorska (występuje w roli samego siebie , aktora grającego w kręconym filmie; nie występuje w napisach)
52. 1962: Hedda Gabler. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
53. 1963: Świadkowie albo nasza mała stabilizacja. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Osoba prologu)
54. 1963: Wesele. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, inscenizacja
55. 1963: Proces w Liege r. J. Gruza. Spektakl telewizyjny Obsada aktorska
56. 1963: Estrada wiosenna. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenografia
57. 1963: Tapczyk i Żolka. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
58. 1963: Poezja ludowa. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
59. 1963: Pierwszy dzień wolności. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Jan)
60. 1963: Otwieranie snów. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
61. 1963: Listy Heloizy. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
62. 1964: Ślub. Spektakl telewizyjny Scenariusz, reżyseria
63. 1964: Elza. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
64. 1964: Przyczynek do podróży Cooka. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
65. 1964: Sonety i monologi. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, wybór tekstów, obsada aktorska (monologi Hamleta)
66. 1965: Śmierć gubernatora. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria, obsada aktorska (Więzień)
67. 1965: Nie ma Albertyny. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
68. 1965: Profesor Spanner. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria
69. 1965: Kwiaty polskie. Spektakl telewizyjny. Wybór tekstów, reżyseria, obsada aktorska
70. 1965: Matka Joanna od aniołów. Spektakl telewizyjny Reżyseria, adaptacja
71. 1965: Wozniesienski i inni. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
72. 1966: Idzie żołnierz borem lasem. Spektakl telewizyjny. Układ tekstu, reżyseria
73. 1966: Święta miłości kochanej ojczyzny. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria
74. 1966: Pan Tadeusz. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska
75. 1966: Listy do Delfiny. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Jerzy Lubomirski)
76. 1966: Kolumbowie. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria
77. 1966: Norwid. Spektakl telewizyjny. Układ tekstu, reżyseria
78. 1966: Beniowski. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska (Narrator)
79. 1966: Życie. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
80. 1966: Hamlet x 5 r. Ludwik Perski. Film dokumentalny. Wystąpił
81. 1967: Pochwalone niech będą ptaki. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
82. 1967: Zbrodnia i kara. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja, obsada aktorska
83. 1967: Ich czworo. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
84. 1967/85: Ręce do góry r. Jerzy Skolimowski. Film fabularny. Obsada aktorska (Romeo)
85. 1968: O Wyspiańskim. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria, obsada aktorska
86. 1968: Telepatrzydło pana Prusa. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria
87. 1968: Elektra. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
88. 1968: Obrachunki Boyowskie. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria
89. 1968: Korespondencja Chopina (1829-1833). Spektakl telewizyjny. Reżyseria
90. 1968: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Witkacy r. Grzegorz Dubowski. Film dokumentalny. Lektor
91. 1969: Rozmyślania przy goleniu. Spektakl telewizyjny. Adaptacja, reżyseria, obsada aktorska,
92. 1969: Szkice do portretu. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska
93. 1969: Szkice do portretu. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
94. 1969: Portret Henryka Sienkiewicza r. G. Dubowski. Film dokumentalny Lektor
95. 1969: Pasje Jana Matejki r. Jarosław Brzozowski, Kazimierz Mucha. Film dokumentalny. Lektor
96. 1970: Szkice do portretu. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz
97. 1970: Szkice do portretu. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska
98. 1970: Historia uczucia. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, obsada aktorska
99. 1970: Szkice do portretu reżysera r. Jerzy Ziarnik. Film dokumentalny. Bohater
100. 1970-71: Pan Tadeusz. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska (Narrator),
101. 1971: Panna Julia. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
102. 1971: Rozsiewanie wiatrem. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria
103. 1971: Rzeźbione requiem r. K. Mucha. Film dokumentalny. Recytacja (wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera)
104. 1971: Hanuszkiewicz r. J. Ziarnik. Film dokumentalny. Bohater
105. 1972: Opowieści mojej żony. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria, obsada aktorska (Mąż)
106. 1972: Akademia - VI Zjazd. Film dokumentalny. Reżyseria
107. 1973: Norwid. Widowisko telewizyjne. Scenariusz, reżyseria, obsada aktorska
108. 1974: Krajobrazy Żeromskiego r. Stanisław Grabowski. Film dokumentalny. Lektor
109. 1975: Obrazki z życia now. 7: „Literat” r. Barbara Sass-Zdort. Obsada aktorska (dyrektor teatru)
110. 1975: Emancypantki. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, adaptacja
111. 1977: Trzy po trzy. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska
112. 1980: Maria. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
113. 1987: Wesele. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
114. 1988: Duet r. Jadwiga Żukowska. Film dokumentalny. Wystąpił
115. 1988: Dekalog odc. „Dekalog, cztery” r. Krzysztof Kieślowski. Serial fabularny. Obsada aktorska (profesor w szkole teatralnej, wykładowca Anki)
116. 1990: Teatr tańca według Hanuszkiewicza r. J. Żukowska. Film dokumentalny. Bohater
117. 1993: Fuga. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria, obsada aktorska (Mąż)
118. 1993: Nim przyjdzie wiosna. Spektakl telewizyjny. Reżyseria, scenariusz, obsada aktorska
119. 1994: Panienka z poczty. Spektakl telewizyjny. Scenariusz, reżyseria
120. 1996: Strzeż się pamięci! r. Magdalena Łazarkiewicz. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska (Leo)
121. 1998: Przed premierą. Spektakl telewizyjny. Reżyseria
122. 2001: Przedwiośnie r. Filip Bajon. Film fabularny. Obsada aktorska (hrabia Storzan, właściciel Odolan)
123. 2001: Listy miłosne r. Sławomir Kryński. Film fabularny. Obsada aktorska (pan Stanisław, chory w szpitalu)
124. 2001-2002: Marzenia do spełnienia r. M. Łazarkiewicz, Adek Drabiński, Janusz Dymek, Piotr Mularuk, Maciej Pieprzyca. Serial fabularny. Obsada aktorska (Adam Winter, dziadek Magdy)
125. 2002: Przedwiośnie odc. 4: „Staw i kapliczka”, odc. 5: „Bal w Odolanach” r. F. Bajon. Serial fabularny. Obsada aktorska (hrabia Storzan, właściciel Odolan)
126. 2002: Król Olch r. Alicja Pahl. Etiuda szkolna. Obsada aktorska
127. 2004: Dzień podróżny r. Kazimierz Kutz. Spektakl telewizyjny. Obsada aktorska (Stary)
128. 2005: Big Han. Adam Hanuszkiewicz r. Jacek Szymczak. Film dokumentalny. Bohater

Nagrody:

1. 1955: Medal X-lecia Polski Ludowej
2. 1957: Złoty Krzyż Zasługi
3. 1962: Nagroda II stopnia za inscenizację i reżyserię "Płatonowa" w Teatrze Dramatycznym w Warszawie na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach
4. 1962: Order Sztandaru Pracy II klasy
5. 1963: Nagroda Komitetu ds. Polskiego Radia i TV za twórcze poszukiwania i osiągnięcia w zakresie reżyserii w Teatrze TV
6. 1964: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za twórczość radiową, za wysoce artystyczne lektorstwo radiowe, a w szczególności za odczytanie cyklu "Popioły" S. Żeromskiego
7. 1964: I Nagroda za inscenizację "Zbrodni i kary" oraz I Nagroda za rolę Raskolnikowa w tym przedstawieniu z Teatru Powszechnego w Warszawie na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach
8. 1964: Nagroda Państwowa I stopnia zespołowo za twórczość artystyczną w teatrze telewizji
9. 1964: Nagroda za realizację "Wesela" w Teatrze Powszechnym w Warszawie i za rolę Poety w tym przedstawieniu na IV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
10. 1965: Nagroda Klubu Krytyki Teatralnej im. Boya
11. 1965: Nagroda miasta stołecznego Warszawy
12. 1967: Złoty Ekran
13. 1967: Odznaka 1000-lecia
14. 1968: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za wybitne, nowatorskie osiągnięcia w Teatrze Tv
15. 1968: Nagroda Państwowa I stopnia za osiągnięcia aktorskie i reżyserskie
16. 1968: Złoty Ekran
17. 1969: Złoty Ekran za inscenizację „Telepatrzydła pana Prusa” i „Obrachunków Boyowskich” w Teatrze Tv
18. 1972: Złoty Ekran za inscenizację „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza w Teatrze TV
19. 1973: Nagroda za reżyserię "Antygony" w Teatrze Narodowym w Warszawie na XIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
20. 1973: Medal Komisji Edukacji Narodowej
21. 1974: Nagroda Przewodniczącego ds. Radia i Telewizji za cykl "Opowieści mojej żony"; wspólnie z Zofią Kucówną i Mirosławem Żuławskim
22. 1974: Dyplom Honorowy Ministra Spraw Zagranicznych
23. 1974: Złoty Ekran za inscenizację i reżyserię „Norwida” w Teatrze TV
24. 1974: Nagroda tygodnika "Przyjaźń" za realizację "Miesiąca na wsi" w Teatrze Małym w Warszawie
25. 1974: Medal Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
26. 1974: Order Sztandaru Pracy I klasy
27. 1975: Nagroda "Koryfeusza" za układ tekstu i reżyserię "Beniowskiego" w Teatrze Narodowym na I Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
28. 1975: Medal 30-lecia PRL
29. 1975: Odznaka "Zasłużony dla Jeleniej Góry"
30. 1977: Odznaka "Za Zasługi dla Warszawy"
31. 1978: Złoty Ekran w kategorii: indywidualność telewizyjna
32. 1978: Nagroda za reżyserię "Snu srebrnego Salomei" na IV Opolskich Konfrontacjach Teatralnych
33. 1978: Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury"
34. 1979: Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za zasługi w propagowaniu polskiej kultury za granicą
35. 1979: Dyplom Ministerstwa Kultury ZSRR
36. 1983: Medal Moniuszkowski za wystawienie w Teatrze Narodowym "Śpiewnika domowego"
37. 1987: "Buława Hetmańska" za spektakl "Cyd" w Teatrze Powszechnym w Łodzi na XII Zamojskim Lecie Teatralnym
38. 1987: Nagroda "Głosu Robotniczego" dla "Cyda" w Teatrze Powszechnym w Łodzi za najlepsze przedstawienie sezonu
39. 1989: "Srebrna Łódka" dla spektaklu "Wesele Figara" w Teatrze Wielkim w Łodzi
40. 1989: Odznaka "Zasłużony dla Kultury Narodowej"
41. 1995: Nagroda "Q" przyznawana przez "Qchnię Artystyczną" za "absolutnie rewelacyjne wprowadzenie żywego postmodernizmu do PRL, kiedy jeszcze nikomu się to nie śniło"
42. 1996: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
43. 1997: Superwiktor'96
44. 1997: Nagroda za artystyczny wkład do kultury europejskiej na I Festiwalu Teatralnym im. Michaiła Tumaniszwili w Tbilisi
45. 1997: Tytuł Honorowego Obywatela miasta Jelenia Góra
46. 1997: "Srebrna Maska" przyznawana przez Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru za "Dulską" w Teatrze im. Szaniawskiego w Płocku
47. 1998: Podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd
48. 2001: Tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego
49. 2001: Krzyż Wielki Orderu Zasługi Niemiec
50. 2002: Statuetka "Gwiazda Telewizji Polskiej" wręczona z okazji 50-lecia TVP "za stworzenie teatru telewizji jako odrębnej kategorii sztuki"
51. 2002: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
52. 2004: Mistrzowski Laur Teatru Telewizji
53. 2005: Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"
54. 2005: Honorowe Obywatelstwo województwa opolskiego
55. 2006: Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Litewskiej
56. 2007: Nagroda Specjalna za ogromny dorobek telewizyjny, ze szczególnym uwzględnieniem dokonań artystycznych w Teatrze Telewizji na 7. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" w Sopocie
57. 2008: Nagroda Honorowa Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt dokonań artystycznych

Materiał ilustracyjny:

• Fot. 1-2. Adam Hanuszkiewicz w „Sułkowskim”. Jelenia Góra, 1946. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 3. Adam Hanuszkiewicz, 1997 Jelenia Góra. Fot. Robert Kutkowski. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 4. Adam Hanuszkiewicz podczas realizacji Komedii pasterskiej, 1997 Jelenia Góra. Fot. Robert Kutkowski. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 5. Adam Hanuszkiewicz podczas próby, 1997. Fot. Henryk Stobiecki. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 6. Adam Hanuszkiewicz podczas próby, 1997. Fot. Henryk Stobiecki. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 7. Adam Hanuszkiewicz, 1997. Fot. Henryk Stobiecki. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Fot. 8. Adam Hanuszkiewicz w spektaklu „Kordian”, 2001. Fot. Henryk Stobiecki. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.
• Il. 1-20. Program „Komedii pasterskiej”. Archiwum Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze.

Autor - Waldemar Wilk